"Skripka chalayotgan oʻlim bilan avtoportret"
Arnold Byoklin, 1872.
"Hayot qisqa, san'at esa abadiy". Gippokratning ushbu iborasi yuqoridagi kartinaga juda mos tushadi. Rassom goʻdak qizi vafot etganidan soʻng, hayotga qiziqishi soʻnib ketgan. Endi u oʻlimdan qoʻrqmaydi. Yelkasida turgan skeletning musiqasini ohista tinglayapti.
Qoʻllaridagi palitra va boʻyoq orqali san'atning abadiyligini ifodalamoqchi rassom, oʻzidan me'ros qoldirmoqchi. Bir donagina tori qolgan skripka esa hayotning moʻrtligini bildiradi. Tor uzilsa Arnoldning ham hayoti yakunlanadi.
*Oʻxshash post
🎨 ZakovArt
Arnold Byoklin, 1872.
"Hayot qisqa, san'at esa abadiy". Gippokratning ushbu iborasi yuqoridagi kartinaga juda mos tushadi. Rassom goʻdak qizi vafot etganidan soʻng, hayotga qiziqishi soʻnib ketgan. Endi u oʻlimdan qoʻrqmaydi. Yelkasida turgan skeletning musiqasini ohista tinglayapti.
Qoʻllaridagi palitra va boʻyoq orqali san'atning abadiyligini ifodalamoqchi rassom, oʻzidan me'ros qoldirmoqchi. Bir donagina tori qolgan skripka esa hayotning moʻrtligini bildiradi. Tor uzilsa Arnoldning ham hayoti yakunlanadi.
*Oʻxshash post
🎨 ZakovArt