Men oldin ham bir necha marta turli loyihalarda (faqat, oʻqituvchilik emas, masalan, dasturlashda ham) jamoa boʻlib ishlab koʻrganman. Jamoa boʻlib ishlashning yaxshi va salbiy jihatlari bor.
Dastlab salbiy jihatlari haqida yozaman:
1. Masʼuliyatning boʻlinishiJamoa aʼzolari bir-biriga ishonib, masʼuliyatni boshqaga yuklashi mumkin. Natijada o‘quvchilar eʼtiborsiz qoladi yoki material sifatsiz chiqadi.
2. Sifatsizlik kelib chiqishiJamoa ichida sifat bir xil bo‘lmasligi sabab muammolar yuzaga keladi. Masalan, bir gal Telegram bot yaratishda qismlarga bo‘linganmiz: kimdir ichki kodni, kimdir tashqi interfeysni yozishi kerak edi. Men va sherigim optimal tarzda yozishga harakat qilganimizda, qolgan sheriklar oʻz vazifasini uddalay olmagani uchun qismlar bir-biriga mos tushmagan. Bu holat mijozga sifatsiz mahsulot taqdim etilish xavfini tug‘dirgan.
3. O‘quvchiga eʼtibor yetishmasligi (o‘quvchining o‘zlashtirish darajasi haqida ma’lumotga ega bo‘lmaslik, hatto tanimaslik)Jamoa bilan ishlaganda har bir o‘quvchini shaxsan bilish va ularga individual yondashish qiyinlashadi. Oldin jamoa boʻlib ishlagan paytlarimda asosiy vazifam material yaratish va tizimlashtirish boʻlgani uchun oʻzimda ham bu muammo boʻlgan (onlayn taʼlimning
5 ta asosiy ustunini eslang). Hozir esa har bir o‘quvchimni tanib, ularni individual tarzda bilaman. Jamoa bo‘lib ishlashda bunday yondashuv qiyin, ammo yechimini topganman va yaqin orada bu “bomba yangilik”ni eʼlon qilaman (bu haqda hozir koʻproq huquqshunos
Eldor aka va yana bir nechta doʻstlarimiz biladi).
4. Yondashuvlarning turlicha ekanligi (yoki yondashuvning yoʻq ekanligi)Jamoa ichida har bir ustoz o‘z usulini qo‘llagan holda ishlaydi. Bu esa o‘quvchilarda chalkashlik va o‘zlashtirishda muammolarni keltirib chiqaradi. Toʻgʻri, xilmaxillik bir jihatdan yaxshidek koʻrinishi mumkin. Lekin uygʻunlashtiruvchi jihatlar boʻlmas ekan, bu ham zararga ishlaydi (lekin 1, 2, 3-yozganlarim asosiy zarar).
5. Kimdir son va marketing uchun, boshqa kimdir natija va sifat uchun ishlashni afzal koʻrishi natijasida oʻquv jarayoni kutilgandek tashkil qilinmasligi.Hatto 100 oʻquvchi boʻlsa ham har bir ishtirokchining taʼlim jarayonini nazorat qilish qiyin. Endi tasavvur qiling, 1000 yoki 2000 oʻquvchi boʻlsa va bir nechta oʻqituvchi dars oʻtsa, oʻquv jarayonini nazorat qilish imkonsiz. Bu esa aslida umumiy natijaga salbiy taʼsir qiladi.
Ko‘pchilik kurs oʻtadigan ustozlar bu muammoni yaxshi biladi, lekin ko‘pincha raqamlar bilan manipulyatsiya qilinadi: masalan, 1000 oʻquvchidan atigi 100 nafari yaxshi natijaga erishsa, bu holat katta yutuq sifatida ko‘rsatiladi. Tashqaridan qaraganda odamlar “Voy, zoʻr ekan!” deb hayratlanishi mumkin.
Lekin qolgan 900 nafari-chi? Ularning ko‘pchiligi ham muvaffaqiyatsizlik sababini o‘zidan izlaydi, aslida esa bu tizimdagi kamchiliklardan kelib chiqadi.
O‘quvchilar soxta raqamlarning ortida qanday muammolar yashiringanini ko‘ra olmaydi va shuning uchun o‘zlarini aldaydi. Aslida, 1000 nafar o‘quvchidan kamida 900 nafari natijaga erishishi kerak. Bunga esa faqat maxsus tizimli yondashuv orqali erishish mumkin (“Bomba yangilik” haqida hali aytamiz).
Davomi bor...
(c) Jalol BOLTAYEV👉 @TESTLIDER