Sojida Teacher

#Turkiya_hikoyalari 3

Oldingi hikoyada aeroportdan chiqqanimiz, judayam sovuqligi va qorin ochligini aytgandim. Xullas shu joyidan davom ettiramiz.

Aslida planimiz bo'yicha biz universitetgacha avtobusda ketishimiz kerak edi, lekin bunaqa qorda taksi gaplashganimiz ma'qul dedik. Aslida ularda yurgan kilometriga pul to'lanarkan, biz bilmasdan taksichi amakiga rossa yalinibmiz "kamaytiring, kamaytiring" deb😅

Aslida bizni universitet eshigiga tashlashi kerak bo'lgan taksichi amaki insofli ekan, universitet shaharchasiga olib kirib, biz borishimiz kerak bo'lgan yotoqxonani topib kiritib ham qo'ydilar. Yotoqxonalar judayam ko'p ekan, qiynalmanglar deb yordam qildilar.

Yotoqxona komendanti charchaganimni va judayam kech bo'lib qolganini sezib ko'p savol bermadi. Xonani kalitini berdi, ko'rpa berdi, keyin o'ziga pishirgan ovqatidan va choyidan berdi. "Bugun dam olib, ertaga yonimga kelgin, keyin hujjatlarni qabul qilamiz" dedi.

Kaliti berilgan xonaga kirib shok😳 bo'lib qoldim. 3 kishilik xona. Mendan boshqa yana ikkita qiz bor. Lekin xona shunaqa betartibkiii, ifloos, hamma joyda kiyimlar, kiyim arzonligi uchunam ularni kiyimi shunaqa ko'pkiii... G'alati bo'ldim, kutmagandim...

Xonadoshlarimdan bittasi sochlarini siyohrangga bo'yagan, burniga, qoshini tepasiga, labini burchagiga nimadir narsa(menimcha zirak) taqqan qiz- Nazli. U tibbiyotda o'qirkan.

Ikkinchisi hijobli, lekin sigaret chekadigan, judayam kamgap, odamga uncha qo'shilmaydigan qiz- Fatima edi.

Ertasiga yakshanba edi. Ertalabdan keeechgacha piyoda universitetni aylandik. Ichida ikkita kasalxona, yozgi va qishki sport maydonlari, fabrikasi, ikkita o'rmoni, ko'li, judayam kooop uylar, yotoqxonalar bor ekan. Universitet ichida "uçretsiz" deb yozilgan avtobusda qatnalarkan. Bu nima ekan? Deb bilmasdan keeechgacha piyoda yuribmiz, aslida "uçretsiz" "tekin" degani ekan😅

Davomi bor...
@Sojida_Teacher

#Turkiya_hikoyalari 2

“iyeeee, menmanku, Karimova Sojida”

Baribir tanish bilish bo’lishiga ishongan men, yutganimga ishonmadim. Hamma tabrikladi, uztozlarimiz, kursdoshlarim, ishga borsam u yerdagi o’quvchilarim. Men esa “uydagilardan qanday ruxsat olaman” deb o’ylardim.

Men shuncha harakat qilgan joylarimga qabul qilinmadim, xatto UGRAD ga suhbatga o’tganmanu, lekin viza olishim uchun birgina muammo chiqqandi. Hamma men taqillatgan eshiklar yopilgandi, buni qarangki, kutilmagan eshik men uchun ochildi. Bunchalik oson bo’lgani uchunam unchalik ishonmadim. Shu kuniyoq Abdurahim (exchange programga birga borgan kankam, kanka turkcha do'st degani😅) Andijonga-Uyiga ketdi, zagran pasportga ariza yozgani. Men hali uydagilarga ham aytmaganman.

Uydagilarni ko’ndirish ancha qiyin bo’ldi, kafedramiz bilan, dekan bilan, uztozlar bilan, hamma bilan onam gaplashdilar. Ishonishdi va menam hujjatlarni tayyorlay boshladim.

Abdurahim bilan bilet oladigan kunimiz tanishdik, ungacha telegramda yozishganmiz xolos, xarakterimiz 200 foiz teskariroq ekan. Men o’lgudek vahimachi, hamma narsani tezda bo’lishi tarafdoriman, u ancha xotirjam, lekin mas’uliyatli. Boshida menga uncha yoqmadi, kelisholmasak kerak deb o'ylagandim😒

Bizga hamma narsa uchun pul to'lashgandi shunga Uzbekistan Airways emas Turkish Airlines dan Diplomat class dan bilet oldik😎

Shunday qilib ketadigan kunimizdan bir kun oldin kunduzi onam bilan bozor kezdik, kechki payt kursdoshlar bilan meni hali kelmagan tug'ilgan kunimni nishonlab diskoteka qildik, (Sputnikda, Jahon tillarida o’qiydiganlar biladi😅), kechasi bilan uxlolmadim, umuman uxlamagan holda, ertalab 4 da aeroportga jo’nadik.

Shu kun o’zimni shunaqa baxtli his qildimki, yolg’izmasligimni bildim. 6 dona kursdoshim ertalabki, 4 da meni kuzatgani yetib boribdi. Shu joyida hammasini sanamasam bo’lmaydi🥺 Abror, Tohir, Rasul, Nohida, Nozila, Ibodat. Hammalari meni kuzatishdi, xatto non ham tishlatishdi😅 (u nonni yotoqxonaga kelib, o’zlari yeyishibdi).

Aeroportda anchagina fotosessiya qildik. 23-fevral edi, O’zbekiston ancha issiq, odamlar ancha yengil kiyinardi, biz ham uncha qalin kiyinmaganmiz.

Uzoooq uchdik, orzuyimdagi parvoz bo’ldi. Buni tasvirlash qiyin. Kosmosda tashqariga chiqib ketayotgan kosmonavt ham menchalik hayajonlanmagan menimcha.

Istanbulda 2 soatcha to'xtab, yana Anqaraga ketadigan edik, Aeroport kattaligidan yo'qolib, zo'rg'a ikkinchi samalyotga chiqdik. Uni ustiga aeroportda bilmasdan bir xodimga yuklarimizni aravasida tashib berishini aytibmiz (tekin deb o'ylagandik🤣) u VIP mijozlarga xizmat ko'rsatadigan aka pulimizzi shildi.

Anqarada aeroportdan chiqsak, hamma joy qoooor, sovuuuuq❄️❄️❄️. Bizda esa qalin kiyim deyarli yo’q. Abdurahim kastyumda… 🥶Turk tili oson bo’sayam ummuman tushunmaymiz… Telefonlarimiz ishlamaydi, qorin och...

Umrimda bunaqa sovqotmagandim...

Davomi bor...
@Sojida_Karimova

#Turkiya_hikoyalari

Bugundan boshlab, Turkiyada boshimizdan kechirgan sarguzashtlarimiz haqida sizlarga aytib bermoqchiman. Chunki bu qisqa vaqt meni hayotimda va fikrlashimda ko'p narsalarni o'zgartirdi.

Avvalo Turkiyaga qanday borib qoldim?

Yoshligimdan beri meni asosiy maqsadim- Universitetga Grantga kirish edi. Men Universitetga grantga kirgan kunimdan boshlab o’qishni tashladim, faqat o’yin-kulgu, yeb-ichish, parklar, kiyim kechak, kafe bo’ldi. Universitetga nomigagina borib kelardim. Hayotimdagi eng katta yutuqqa erishdim deb o’ylagandim. Bir yil o’tib ketti. (Bu paytda Rus tilini o’rgandim va ishladim)

Yozda uyga kelganimda, o’zimni o’zim so’roq qildim, nimaga bunaqa beparvo va maqsadsiz bo’lib qoldim? Shu xolosmi? Shunga erishish bilan to’xtaydimi? Onam shuuncha qiynalib shunaqa o’yin-kulgi uchun jo’natganmidilar?

Ikkinchi kursdan boshlab, ancha maqsadlarim aniqlashdi. Uydagilarim chet elga borishimga qarshi edi, bilardim lekin baribir shunchaki orzu orzuligicha qolmasin dedim. Kam uxlaydigan, kutubxonalarda, qanaqadir forum va konferensiyalarda yuradigan bo’ldim, hamma imkoniyatlardan foydalanishga harakat qildim. Men chet elga bormasam bo’lmaydi, samalyotda uchmasam bo’lmaydi, 4 yil o’qib bekor yashamasligim kerak derdim doim. Qanaqa qiyinchiliklar ko’rganim faqat o’zimga va O’ziga ayon. Har qanaqa joydan “yo’q” degan javob olaverib judayam siqilib ketgandim. Yangi yilga uyga qayttik, men esa rejalarimni hali birortasiniyam amalga oshirmadim.

Bizda alllaqachon qishki semester boshlandi, endi imkon yo’q, shu bilan 3-kursda harakat qilsa bo’ladi.
Bir kuni fakultetimizdan yaxshi o’qiydigan, na’munali talabalarni chaqirishdi,qanaqadir exchange program uchun suhbat qilishdi, ikki dona talaba borarkan. Baholar va yutuqlar ham tekshirishdi. Rossa odam ko’p edi, bu suhbatga oylab tayyorlangan qizlar, “ketishim aniq, zagran pasportga topshirdim” deganlar turgandi. Odatda bunaqa chet elga ketadigan grantlar “tanish-bilish” bo’lishiga ishongan men kirgim kemadi, o'zi nima bo'layotganini ham to'liq anglab yetmagandim lekin kirdim, savollarga tezgina javob berib ketdim. Universitetdagi hamma ishlarimni tugatib, qarasam haliyam talabalar javobini kutishyapti. Men esa ishga kech qolyapman. Hech bo’masa kim ketayotganini bilay deb menam kirdim. Xonada suhbat qilgan uztozlar va topshirganlar bor edi.

Umuman hayajonli emas edi. Chunki 100 foiz o'zimni kutmagandim. Kimni ismini aytisharkin deb qaraaab turibmiz, uzooq cho’zilgan nutqdan keyin “Komiljonov Abdurahim va Karimova Sojida” deyishdi, men esa kim ekan bu ikkalasi (birorta dekanni qarindoshidirda) deb qarsak chalib turibman, shunda hamma menga qarab qarsak chalayapti😅, “iyeee menmankuuu, Karimova Sojida”…

Davomi bor...
#Turkiya_hikoyalarini yozaymi?

@Sojida_Teacher

Imomning maneken qizi

Omina Shenliko'g'li asari

Bu kitobni dugonam uch kundayoq qiziqib o'qib tashlagani uchun havas qilib sotib olgandim. Yozilishi judayam sodda, judayam tez o'qib, tushuniladigan kitob ekan.

Fotima-imomning qizi. Ularning uyi yo'q, masjid orqasidagi hujrada yashashadi. U yoshligidan do'stlari bilan o'ynamadi, "qo'g'irchoq o'ynama, budparast bo'lasan", "koptok o'ynama, Hazrati Ali (r.a) ni boshlarini o'ynayotgan bo'lasan" ,"maktabga bormaysan, qizlar va yigitlar aralash o'qitilarkan", "buni yema, g'ayridinlar tayyorlarkan" kabi ta'qiqlar ostida doimo otasi imomligidan, unga majburan Qur'on va hadislar o'qitishidan nafratlanib, ochiq-sochiq, doimo ko'chada yuradigan dugonalariga havas ko'zi bilan qarab katta bo'ldi. Xatto, namozni ham otasi uchun o'qirdi. Bora-bora ulg'aygach, bu hayotdan qutulish, "erkinlik"ka chiqish yo'llarini qidirdi. Otasiga "chevarchilik sexiga ishga kirdim, faqat ayollar ishlarkan" deb aslida modelerlik bilan shug'ullandi. Ko'chaga chiqqach, hijobini yechar, kalta yubka kiyib ishxonaga kirardi, chiqib yana uzun kiyimlarini kiyib uyga qaytardi. Kelishgan va chiroyli bo'lgani uchun u juda tez mashxur bo'ldi va gazetalarda rasmlari chiqdi.

Otasi bir kun qizini rasmi ko'rib qoldi va uni yaxshi gap bilan ortga qaytarmoqchi bo'ldi. Ammo, qizi quloq solmadi va uydan ketib qoldi. Bir necha yil shaharda o'zi orzu qilgan "erkinlik"dagi hayotni yashadi, barlarda, podiumlarda chiqdi, pul topdi, mashxur bo'ldi, ammo qalbi taskin topmadi. Otasi qanchalar haq gapirganini tushundi. Ancha qiynaldi, ko'p xorlik ko'rdi. Oxiri uyiga qaytti.

Xulosa:
1. Kattalarni gapiga quloq solish kerak. Yoshi katta odam hayotni ko'rgan. Yoshlikda umr abadiydek tuyuladi, hamma narsani xohlaydi lekin shu yoshni yashagan inson bergan maslahatlar foydali bo'lishi mumkin. To'g'ri zamon o'zgaradi, yashash o'zgaradi, texnologiya o'zgaradi ammo dunyoning asosiy qoidalari o'zgarmas.

2. Inson ichidagi fitrat hecham aldamaydi. Unga quloq solish kerak. Noto'g'ri yo'lga kirsangiz qaytarmoqchi bo'ladi, uni eshitish kerak.

3. Baxtli bo'lish uchun hamma qilayotgan ishni qilish shart emas. Siz ham o'zingizni qolganlarga o'xshataman deb, xohlamagan joylarga bormang, xohlamagan kiyimlarni kiymang, sushi yoqmaydimi, unda osh yeng. Boy va chiroyli ko'rinish uchun umringizni bermang.

4. Farzandlarimizga Islomni o'rgatyapmiz deb faqatgina undagi ta'qiqlarni o'rgatmaylik. Bola faqat qilishi kerak bo'lmagan ishlarnigina ko'rib, dindan nafratlanib yashaydi. Qanchadan qancha manfaatli va go'zallar amallar bor o'rgatgani.

Bu kitobni o'qishni maslahat beraman🍀
@Sojida_Teacher

Ilm 4 xil insonga yuqmaydi, faqatgina ularni zarariga ishlashi mumkin xolos.

1. Maqtanchoq inson
Ilm olgach, bilimi bilan maqtanishni niyat qilsa, boshqalardan yuqoriroqda bo'lishni niyat qilgan bo'lsa.

2. Kibrli insonga. O'zi ilmli bo'lib, ilmsizlar ustidan yoki endi o'rganayotganlar ustidan kulganlarga.

3. Uyatchang insonga. So'rashdan, o'rganishdan, hammaga fikrini aytishdan uyalgan insonlarga. Do'stlari har kuni kafelarda o'tirgan paytda u kutubxonaga borishdan uyalgan bo'lsa yoki fikrini ayta oladigan holda, uyalib aytmaganlarga ham ilm yuqmaydi.

4. Kimnidir bahsda yutish uchun, yoki shartlashib, undan yuqori natijaga erishishni niyat qilib olingan bilim.

Ilm yuki og'ir bo'lgan farzdir, undan niyatimiz to'g'ri bo'lishi kerak. Faqatgina shuni bilsam ko'proq ishlab topaman deb o'rganilayotgan bilim sizga bir tiyin ham foyda bermasligi mumkin. Niyatni to'g'ri qilaylik🍀
@Sojida_Karimova

Statistik ma’lumotlarga qaraganda, 200 ta millioner orasida so’rovnoma o’tkazilganda, ularning 67% umuman televizor ko’rmaydi, 86 % har kuni kitob o’qiydi, 63 % doimiy ravishda audio kitob eshitadi, 86 % esa so’zlari bor, „o’ldim-kuydim“ qo’shiq eshitmaydi, faqatgina musiqani o’zini tinglashlari mumkin ekan.

Agar bugun asosiy vaqtimizni mohiyat bermaydigan narsalarga sarflayotgan bo’lsak, televizorda seriallarning quli bo’lgan bo’lsak, telegram, instagram, facebookda soatlarni o’tkazayotgan bo’lsak, qo’shiqni so’zlarini yoddan bilib, lekin shuncha Oyatni yodlay olmayotgan bo’lsak, ertaga kitob o’qib, har kuni fikr oladigan insonlarga ishchi bo’lamiz.

Albatta olamda hamma ham millioner yoki mufaqqiyatli inson bo’lishi shartmas, jamiyatga oddiy ishchilar ham kerak. Tanlov sizniki!
@Sojida_Karimova

Alfido

Onur Qoplon asari
Bu kitobni judayam qisqa muddatda o’qib tugatdim, asar Zaynab degan 18 yoshli turk qizining qishloqdan shaharga kelishi, Universitetda yomon do’stlar topib, vaqti faqatgina diskoteka, barlarda o’tishini tasvirlash bilan boshlanadi. Judayam ko’p alkogol ichib, ko’chalarda qolib ketishi, giyohvand moddalarni qabul qilishi, xatto bu aslida nima ekanligini ham anglamasligi uning aslida hayot bobida judayam tajribasizligidan edi. Do’sti giyohvand modda ko’p iste’mol qilib ko’z o’ngida vafot etganini ko’rib, qo’rqib, onasini oldiga-qishloqqa qaytadi va hayotini bir hisob kitob qiladi.

Allohga qaytadi, namoz o’qiy boshlaydi, taassurlanadi (hijobli kiyim kiyadi). Asar oxirida u judayam taqvoli, so’zlari ma’noli yigit bilan turmush quradi va undan doimo o’z o’tmishi haqida yashiradi. Ammo taqdir taqozosi bilan, u yigit ham u borgan diskotekalarga borgan, giyohvand moddalar chekkan va Zaynab bilan bir paytda nimadir sabab bilan tavba qilgan yigit ekan.

Kitobdan olgan xulosalarim:
🍀Har doim kim bilan vaqt o’tkazayotganimizga e’tibor berishimiz kerak. Do’stlarimiz xohlaymizmi yo’qmi bizga o’z ta’sirini o’tkazadi. Agar siz bilan bir maqsad yo’lida bo’lmagan do’stlaringiz bo’lsa, ulardan uzoqlashing. Ilmda, harakatda, odobda, taqvoda sizdan yuqorilar bilan birlashing yoki, eski do’stlaringizni o’zingizga qarab torting.

🍀Atrofimizga e’tiborliroq bo’lishimiz kerak. Daraxtlar, o’simliklar, qushlar va hattoki quyosh bizga nimadir anglatish uchun harakat qilayotgan bo’lishi mumkin. Zaynabning qushchasi har kuni bomdodga azon aytilishidan sal avvalroq sayragan, ammo u bunga yillab e’tibor bermaydi, toki u botqoqga botib qolmaguncha.

🍀Har kimga o’ziga o’xshagan odam uchraydi. O’tmishimizni berkitishga, tashqaridan qaraganda qanchalik yaxshi bo’lishga urinmaylik, ichimizdagi asl MEN qanday bo’lsa xuddi shunday inson bilan oila quramiz. Xullas, o’zimiz qorong’ulik ichida turib, oppoq kimdir kelishini kutmaylik.

O’qigan kitoblarim va xulosalarim bilan bo’ishib turaymi? Qiziqmi?
@Sojida_Karimova

Onam…
Yoshligimda ko’p urishardim. Yuzlarimda, qo’llarimda, tizzalarimda haliyam chandig’i qolgan. Lekin biror marta o’zimni haqorat qilishganda urishmaganman. Meni “Terak”, “Naynov” derdi sinfdoshlarim, ammo xafa bo’masdim, chunki rostanam bo’yim juddayaam baland edi. “Bo’ri” deyishardi, shunaqa bo’rinikiga o’xshagan tishim boridi. Yana nimadirlar. Ammo hammasida ular haq edi.

Ammo qachonki, kimdir onam haqida bir og’iz yomon gap aytsa, kim bo’lsayam urishardim. Oxirgi kuchim qolguncha urardim. Hatto, bitta sinfdoshim onamni familiyalarini xatoroq yozgani uchun urib boshini yorganman😅

Onam kasal bo’lsalar dunyo qorong’u bo’ladi men uchun. Ular hafa bo’salar hafa bo’laman, hamma rejalarimni ularga qarab tuzaman, ozularini amalga oshirish uchun harakat qilaman.

Men hamma farzandlar shunaqa bo’ladi, mehribon bo’ladi deb o’ylardim… Toki ba’zi dugonalarim onasidan nolib: “jag’lari tinmaydi, yomon ko’raman, tezroq erga tegib qutulsam” degan nolishlarini eshitgunimcha… Hamma farzand uchun ham onasi eng yaxshi sirdosh, do’st deb o’ylardim, toki yigiti bilan har kuni 100 marta smslashib, 25 soat gaplashadigan dugonam onasiga 4 kunda bir marta pul so’rab telefon qilishini ko’rgunimcha.

Hech birimiz o’z-o’zimizdan katta bo’lib qolmaganmiz. Hech birimiz onamizning bizga qilganlarini inkor qilolmaymiz. Onani sevish haqida bilamiz, ammo har kuni onamizga yaxshi ko’rishimizni aytmaymiz. Do’st, yor, pul, mashina, dunyo topiladi lekin ona topilmaydi.

Oxirgi marta onangizga qachon hadya bergansiz? Oxirgi marta qaysi rejangizni onangizni orzusi va xohishi asosida qildingiz? Oxirgi marta qachon ota-onangizni aylantirishga olib bordingiz? Oxirgi marta qachon dildan suhbatlashdingiz?

Onangizni umuman ko’rmagan, bilmagan, eshitmagan bir odamga qanday tasvirlagan bo’lar edingiz?
Kommentlarda kutaman🍀

@Sojida_Teacher

Bir inson hayotligida barcha farz va sunnat amallarini mukammal ado etgan, Allohning buyrug’idan chiqmagan, hayr-ehson kanda qilmagan ekan. Ammo o’limidan so’ng o’zini do’zaxda ko’ribdi shunda u:

- Men hayotligimda faqatgina Sening roziling uchun yashadim, buyurganlaringni qildim, qaytarganingdan qayttim. Nima uchun bu yerdaman? –dedi.

Qayerdandir nido keldi:
- Falon kuni kechasi qorning og’riganda, sut ichganim uchun og’ridi deb berilgan dardni sababini dunyodan qidirganding, Mendan emas. Har bir ishni Hikmat bilan qilishimni unutganding!

Barcha boshimizga kelgan yaxshilik va yomonlikning Allohdan kelishiga iymon keltirish farzdir. Agar biz tomog’imiz og’rib, buni aytgan qaysidir yomon so’zimizdan emas, muzdek suvdan ko’rayotgan bo’lsak, erishgan yutuqlarimiz sababiyati o’zimiz deb o’ylayotgan bo’lsak, o’qishga kirolmaganimizga sabab DTM, kambag’alligimizga sabab poraxo’rlik, “sevgan qizim menga tegmaganiga sabab o’qimaganligim” deb o’ylayotgan bo’lsak, fikrlarimiz bilan yolg’iz qolishimiz va tafakkur qilishimiz kerak. Zero, Alloh xohlasa ne’matlari bilan siylab qo’yardi. Unga qiyin ish yo'q🍀

Manba: "Ruhiy tarbiya" kitobi 2-qism
@Sojida_Teacher

30 yoshgacha

1. O'zingni o'zgaritmoqchi bo'lsang - buni 25 yoshgacha qilib ol. Ko'pchilik 25 yoshdan keyin o'zgara olmaydi. Mavjud xislatlari kuchayadi xolos.

2. Biz butun umr kasb uchun tayyorlanamiz (maktab, kollej, universitet, kurslar) lekin turmush qurish haqida juda kam bilamiz. Qanday odam bilan, nima uchun, nega turmush qurishingni oldindan aniqlab ol. Oilaviy nizolarning asosiy sababi - noto'g'ri odam bilan turmush qurishda.

3. Katta oylikka qiziqib duch kelgan ishni tanlab ketaverma. Odam o'z darajasidan past ish bilan 6 oydan ko'p shug'ullansa depressiyaga tushadi. Daromadi kam bo'lsa ham - potensiali yuqori ishlarni tanla.

4. Hayotingdagi eng muhim voqealarning 80%dan ko'prog'i 35 yoshinggacha sodir bo'ladi. Bu vaqtni bekorchilik bilan emas, o'zingni anglash, o'qish, tajriba to'plash bilan o'tkaz.

5. 20+ yosh paytingda butun dunyoning vaqti hali oldinda ekandek tuyuladi. Yo'q. Juda kam vaqting qoldi. 30ga kirganingdan keyin bo'sh vaqting hozirgidan 1,5 barobar, 35da 2 barobar kam bo'ladi.

6. Kasbiy rivojlanishingda yaqin do'stlaringdan ko'ra uzoq tanishlaringni foydasi ko'proq tegadi. Yaqin do'stlaring bilan sen komfortdasan. Rivojlanish uchun turtki yo'q. Uzoq tanishlarga esa o'zingni isbotlashing kerak.

Hayot bizga bir marta beriladi, uni qanaqa yashash o'zimizga bog'liq.
Manba: @azizrakhimov_blog

100 kun, 100 so’z

3 yil avval Toshkentda o’quv markazda ishlayotgan paytimda, yonimga 4 ta yigit keldi. 4 oydan keyin Amerikaga ishga ketishlari kerakligini, ingliz tilini yaxshi o’rganib, tezda IELTS kamida 5.0 olishlari kerakligini aytishdi. Hammasi “ko’cha bollari” edi, deyarli ingliz tilidan hech narsani bilmaydi, lekin 4 oyda IELTS olishi kerak.

Holatlarini tushuntirishgach ularga yordam bergim keldi va ularni imtihon qildim. Matematika, tanqidiy va tahliliy fikrlashga doir savollar bilan birga maqsadi qanchalik aniqligini tekshirdim. Hammasi qattiq xohlayapti, uni ustiga miya holati yaxshi.

Har kuni 1 soatdan men bilan, qolgan 12 soat o’zlari mustaqil shug’ullanishdi. Har kuni kitobdan o’qib, tushunib, mustaqil holatda har kuni kamida 100 tadan so’z yodlashdi. 100 kunda kuniga 100 tadan o’rtacha 10 000 ta so’z yodlandi, albatta grammatika va boshqa narsalar ham o’rganilgan. Natijada 4 oyda hammalari 5.0 yoki 5.5 bilan Amerikaga ketishdi.

Nimaga buni yozdim? Shunchaki xohlasang va maqsading aniq bo’lsa, imkonsiz narsaning o’zi yo’q. Agar siz hali ham: “ingliz tilini boshlashim kerak” deb yurgan bo’lsangiz, yoki necha yillardan beri cho’ziiib yurgan bo’lsangiz shunchaki to’xtang va maqsadingizni aniqlashtiring. 3 yoki 4 oyda ham bemalol natijaga erishsangiz bo’ladi. Agar hozir ham qaror qilmasangiz keying yili ham “ingliz tilini o’rganishim kerak “ deb yurgan bo’lasiz.

100 kunda 100 ta so’z yodlashni qolganlarga ham maslahat beraman. O’qituvchi bergan vazifa bilan cheklanuvchilar toifasi o’zi mustaqil o’zi ustida ishlovchilar qo'lida ishchi bo'lish ehtimoli yuqori ekanligi tadqiqotlarda isbotlangan.

@Sojida_Teacher

IELTS writing

Bu men uchun doimo qiyin va murakkab bo’lgan narsa. Birinchi marta topshirganimda faqat so’z va struktura yodlaganman va writingdan 6 ogandim. Ikkinchi martasida bildimki, qolgan sections qanchalik yaxshi bo’masin writing muhim ekan va yozish uchun maxsus reja tuzib shu bo'yicha bir oy shug'ullandim, hozir shu rejani sizlarga ham ulashmoqchiman:

1. Avvalo, essay o’zi nima, nima yozish kerak, tekshirayotgan inson mendan nima xohlaydi, nimaga asoslanib baholaydi? Degan savollarga javob topdim. Avvalroq tashlagan ikkita kitobim Write Right menga ko’p narsani tushuntirdi. Yoki shunchaki Googledan ham koop narsa topish mumkin.

2. Nima yozishim kerakligini tushunib olgach, yaxshi yozilgan 7+ balli insholarni o’qidim. O’rtacha 60 tacha inshoni o’qib, tahlil qilib, o’rganib, ichidan yangi g’oya va so’zlarni o’rgandim.

3. Insho yoza boshladim. Har bir turga alohidadan. Har bir taskka alohidadan. Ko’p emas, o’rtacha 20-25 ta insho yozildi.

4. Yozganlarimni tekshirtirib, uztozimni fikrlarini o’rgandim. Tekshirilishi va baholanishi muhim.
Natijada: writing 7

Sizga tekin maslahat: Writing dan 7.5 olgan tanishim @Khamdamovblog da yozilgan insholarni imkon boricha tekshirib, yordam beradilar. Bunday tashqari Islomiy va dunyoviy hikmatlar, o'qigach, tafakkur qilishga undaydigan fikrlar berib boradilar. Men doimiy kuzatyapman.

Bular albatta menga yordam bergan narsalar, siz ham O'Z yo'lingizni topguncha foydalanishingiz mumkin🍀

@Sojida_Teacher

Har bir muammo bir imkoniyat

Biror muammoga duch kelganda odamlar ikki xil qarshilashadi:
1. Noliydi, tanqid qiladi, shikoyat qiladi, asabi buziladi, g’amgin bo’ladi.
2. Muammo ortidagi imkoniyatni ko’ra bilishadi. Har bir kamchilik ortidan manfaatli foydani ko’rishadi.

O’ylaaab qarasa, ikkinchi tur odamlar kam sonli ammo muvaffaqqiyatli. Mantiqan o’ylab qaraganda qandaydir kamchilik yoki yo’qlik biz uchun yangi borlikning boshlanishidir. Masalan, ot-aravada yurish qiyin bo’lgan paytda nolib, “otsiz yuradiga narsa bo’lishi kerak” degan millionlab odamlarni eslamaymiz, lekin shunchaki mashinaning ilk avlodini yaratganlar hali ham mashina industriyasida kompaniyasi bilan mavjud.
Yoki birinchi yaratilgan komputerlarning og’irligi, uni noqulayligini tanqid qilganlar qolib, kichik va qulay noutbuklar yaratgan kompaniya hozir ham eng omadlisi. Internet yomon joy, unda odamlar aynib ketyapti deb o’tirmasdan, shu aynib ketayotgan yoshlarga to’g’ri yo’l ko’rsatish uchunam internetga kiradiganlar ertaga qilgan xayrlarini ajrini oladilar, shunchaki o’tirib gapiradiganlar, ertagayam boshqa nimanidir gapirayotgan bo’ladilar.

Xullas siz ham “O’zbekistonda ishsizlik kooooop” demasdan o’zingiz 10 kishiga bo’sayam ish o’rnini yaratish imkonini qidiring.

“O’qishga kirish qiyiiiin” demasdan harakat qilib, Universitetga kiring, shunchay odam bo’ligki, shaxsiy universitet oching.

“Hamma narsa qimmat” deguncha bozorga nimadir yetishtiring, ham sifatli ham arzon bo’lsin.

“Insonni qadrlashmaydi, odamlar yomon” demasdan o’ziz yaxshi bo’ling, bolalaringizni yaxshi tarbiyalang, nevaralaringiz va evaralaringiz ham haqiqiy xulqli musulmon bo’lishini ta’minlang, yetadi. Kamida 50 yoki 60ta odobli va xayrli inson jamiyatga kirib hammasi 5 tadan odammi yaxshi tomonga o’zgartiradi.

“ Gaz-svet yo’q” deb nolimasdan ularni o’riga boshqa qulayroq alternativ topishga harakat qiling.

Siz bunaqa qilmayapsizmi?! Unaqada olamga bong urib tanqid va nolishni yig’ishtiring va sizni qiynayotgan masalaga yechim, imkon qidiring. Aslida muammoni ko’ra olish ham bir ne’mat. Hamma ham ko’rmaydi.

P.s –Sojidaxooon, unaqada qachon va kim tanqid qiladi? Tanqid kelajak mevasi!
- Qachonki sizni eshitib, sizni fikrlaringizga ko’ra o’zgarish qilishni imkoniyati bo’lganda. Ya’ni kerakli odamlarni oldida gapiring. Agar so’zingiz bilan o'zgartirolmasangiz, harakatingiz bilan o’zgartiring.

Asosiysi, O’Z fikringizga ega bo’ling, bular shunchaki meni fikrlarim.
@Sojida_Karimova