#lirika
Tuğilgandan men shôrlikning bağrim qon,
Bir jismimni talashadi ikki jon
Jon talashsam, tepada charx urgan ul,
Kapalaklar odamlardan mehribon...
Oqqushlarim, oq yomğrida ucharlar,
Shaharlardan shudring-sharob icharlar,
Tanlamayin qabrlarni qucharlar,
Kapalaklar odamlardan mehribon...
Gulga qônsa, qanotlari botmaydi,
Ojizlarim birovga tosh otmaydi,
Bir kun yashar, bir-birlarin sotmaydi,
Kapalaklar odamlardan mehribon...
Bir qarasang, na kulbasi, uyi yôq,
Na tovushi, na qôshiği, kuyi yôq,
Kapalakning kambağali, biyi yôq,
Kapalaklar odamlardan mehribon...
Kapalakning Ka'basidir hur dala,
Dalasidan mehr tôla, nur tôla,
Baxtsiz bôlsa, bari baxtsiz bir yôla,
Kapalaklar odamlardan mehribon...
Oydin oqshom yodga tushdik, o malak,
Seni ôylab bôldi yana qon yurak,
Sevaman deb aldamaydi kapalak!...
Kapalaklar odamlardan mehribon...
Muhammad Yusuf