#Хатолар_оғушида
#Но_32
Нафратланаман... Эркаклардан... Бутун вужудим билан... Нақадар жирканч ва пасткаш улар... Ёмон кўраман...
Яна телбалардек қочишга тушдим. Гуё кимдир тақиб қилаётгандек. Кўзларимда эса ёш... Балким фохишани фарзанди бўлмаганимда бунақа бўлмасмиди... хеч ким ёмон кўз билан қарамасмиди... Қайси гунохим учун бунақа тамға бунақа азоб?...
Осмон хам менга қаршидек ёмғирни бошлаб юборди. Бир зумда кўчада одам камайди...
Алам билан осмонга қарадим. Йўқ ёмғир мени тўхтата олмайди...
Қайсарларча ёмғир тагида юришда давом этдим.
Характеримни базан ўзим хам тушунмай қоламан. Хеч нарса бўлгани йўқ, хаммаси яхшиликча тугади лекин мен йиғлаяпман? Нега? Ишдан айрилганим учунми? Ёки бошлиғимнинг гапларига... Эх бу гапларга ўрганиб қолганманку... Биринчи марта эшитаётгандек йиғласам...
Ёки йиғлаш хам бу қайсарлигимни ифодасими?
Мен тўхташим, афтобусда уйга қайтишим ва суратларни тиклаб оиламни топишим керак.. Лекин кўнглим аламзада барини унутишни истайди...
Жойимда тўхтаб ёмғирни тинишини кутдим. Устим эса жиққа хўл.
Осмонда биронтаям юлдуз йўқ... Кўчада эса одам... Фақат уйга шошилаётган машиналар...
Балки оилам энди йўқдир. Уларга нимадир бўлган балки шунга топилмаётгандир...Агар шундай бўлса менинг хам яшашимга хожат қолмайди... Буни аниқлашни ягона йўли боқий дунёга кетиш... Бу ожизлик эмас шунчаки оиласини қидириш йўлида қўйилган қадам.
#Но_32
Нафратланаман... Эркаклардан... Бутун вужудим билан... Нақадар жирканч ва пасткаш улар... Ёмон кўраман...
Яна телбалардек қочишга тушдим. Гуё кимдир тақиб қилаётгандек. Кўзларимда эса ёш... Балким фохишани фарзанди бўлмаганимда бунақа бўлмасмиди... хеч ким ёмон кўз билан қарамасмиди... Қайси гунохим учун бунақа тамға бунақа азоб?...
Осмон хам менга қаршидек ёмғирни бошлаб юборди. Бир зумда кўчада одам камайди...
Алам билан осмонга қарадим. Йўқ ёмғир мени тўхтата олмайди...
Қайсарларча ёмғир тагида юришда давом этдим.
Характеримни базан ўзим хам тушунмай қоламан. Хеч нарса бўлгани йўқ, хаммаси яхшиликча тугади лекин мен йиғлаяпман? Нега? Ишдан айрилганим учунми? Ёки бошлиғимнинг гапларига... Эх бу гапларга ўрганиб қолганманку... Биринчи марта эшитаётгандек йиғласам...
Ёки йиғлаш хам бу қайсарлигимни ифодасими?
Мен тўхташим, афтобусда уйга қайтишим ва суратларни тиклаб оиламни топишим керак.. Лекин кўнглим аламзада барини унутишни истайди...
Жойимда тўхтаб ёмғирни тинишини кутдим. Устим эса жиққа хўл.
Осмонда биронтаям юлдуз йўқ... Кўчада эса одам... Фақат уйга шошилаётган машиналар...
Балки оилам энди йўқдир. Уларга нимадир бўлган балки шунга топилмаётгандир...Агар шундай бўлса менинг хам яшашимга хожат қолмайди... Буни аниқлашни ягона йўли боқий дунёга кетиш... Бу ожизлик эмас шунчаки оиласини қидириш йўлида қўйилган қадам.