Азиз ҳамма ишларини бўлгач. Кийимларини алмаштирди. Энди кетаётганда кўзи бояги конвертга тушди.
Канвертни аста очдида ичидан расмларни олди. Олдию кўзларига дунё қоронғу бўлиб кетди.

Севган аёли бошқа эркакдан бўса олаётган расмлар, ва ҳар ерда бир бирига ёпишиб айланиб юрганлари тасвирланганди.
Бу расмлар Гулшан ва Нозим айланиб юрганда. Машинада номақбул ишлар қилишганда туширилган расмлар эди.

Дунё кўзларига тор бўлиб кетди. Азизни ҳозирги ҳолатини тасаввур қилинг. Тўрт йил севиб ардоқлаб. Бегона йигитларни ёнига йўлатмай. Ҳаммадан асраб, васлига етишганди. Икки йилдан ошди турмуш қуришганига. Олти ярим йилдан буён севади уни.

Алам, ғазаб бн расмлардан кўз узмай тураркан. Телига қўнғироқ бўлди.
Азиз истамайгина қайта қайта бўлаётган қўнғироқга жавоб берди.

....эшитаман....деди бўгиқ овозда.
....овозингдан англадимки суратларни кўзгансан....деди бу эркак кишини овози эди.
....кимсан...деди Азиз овозида ғазаб ҳам дард ҳам мужассам эди.
....ҳотининг ҳозир қаерда эканини биласанми?....деди