Puldor do’stlarimiz bor.
Suhbatlashsak puli bo’lmagan davrini eslab o’sha paytdagi hotirjamligini hozir yo’qotganini aytadi. Afsuslangandek bo’ladi.
Ular ko’pchiligi puldor bo’lish hotirjamlikni yo’qolishiga sabab bo’ladi degan xulosaga kelishgan. Ammo puldan voz kechisha olmaydi. Qopqonga tushgandek.
Pul topgandan keyin halovati yo’qolganlar ko’p.
Aslida muammo puldor bo’lishda emas, balki xohishlarimizni tushuna olmasligimizda.
Hedonic treadmill degan tushuncha bor. Hedonism - hayotdan maqsad faqat rohatlanish, kayf qilish degani, treadmill esa - yugurish yo’lakchasi.
Bu ibora tarjimasi rohatlar tugallanmasligi, biri ortidan ikkinchisi kelishi deb tushunsak bo’ladi.
Halovat yo’qolishi sababi bu xohishlarimiz tugallanmasligi.
Bir narsa xohlaymiz, unga erishamiz, 2 haftadan keyin yana yangi narsa xohlaymiz.
Buni iPhone yoki mashina misolida ko’rish mumkin. Avval Matiz mashina olganimiz uchun qanchalik hursand bo’lgan bo’lsak, oradan ko’p o’tmay Nexia xohlaymiz, keyin Lacetti, keyin Tracker va hok.
Yoki iPhone 12 bor edi, 15 olgimiz keladi, keyin 16 ga o’tgimiz keladi va hok.
Bir qarashda bunday bo’lishda muammo yo’qdek. Chunki atrofimizda hamma shunday.
Muammo shuki xohishlarni upgrade qilishimiz bizdan umrimizni pulga sotishni talab etadi.
Ishlaymiz, pul topamiz, xohlagan narsamizni olamiz, yana qimmatroq narsa xohlaymiz, yana ko’proq ishlaymiz unga yetarli pul topish uchun.
Tinmay harakat qilamiz, charchaymiz, ammo bir joydan qimirlamaymiz, huddi yugurish yo’lakchasida yugurgandek.
Biz xayotda aslida nima xohlaymiz?
Xohishlarimizni anglab yetishimiz muhim.
Bek OlimjonAndijon,
16.04.25