#Атиргулдан_тиланган_Ажал
20
Уйга кириши билан тўғри ётоқхонага кирдию ўзини ётоққа ташлади. Анчадан бери ҳис қилмаган чарчоқни ҳис қилса ҳам анчайин тетик эди. Айни пайтда юрагида кечаётган ҳислар сабаб шу чарчоқ ҳам ёқиб кетаётганди унга.
— Ўзинга шукур! — кўзларини юмиб ўпкасини тўлдириб чуқур нафас оларкан, — шундай гўзал неъмат билан сийлаганинга шукур, — тилида тинимсиз шукроналик айланарди. Шу ётишда энди кўзи илинган эканми телефоннинг жиринглашидан уйғониб кетди, — ало, — шошиб жавоб бераркан нариги томондан Шодиевни овозини эшитиб бошини қайта ёстиққа ташлади, — ҳа сенмидинг?
— Ҳа мен, — Шодиев бироз кесатиқли оҳангда, — мободо нимадир эсингиздан чиқмадими?
— Йўқ, нима эди?
— Сиз бугун мени шунча қизни орасида ёлғиз қолдириб кетдингиз, — бироз гина қилгандек бўлди.
— Эридан аразлаган хотинга ўхшаб минғирламасдан ётиб ухла. Эртага иш кўп, — Жалилов юмилиб кетаётган кўзларини базўр очиб қизилни босдию телефонни ёстиқ ёнига ташлаб яна уйқуга кетди. Деярли бир ҳафтадан бери уйқу нималигини унутаёзган лейтенант ҳозир тош қотиб ухларди.
🍃🍃🍃
— У ҳеч нимани сезмадими? — Матлуба опа Асрорнинг қораси кўриниши билан ёнига келиб паст овозда сўради.
— Ҳозирча йўқ, — Асрор бироз жим турдида, — лекин эҳтиёт бўлишимиз керак. Йўқса, ҳар иккимиз ҳам қўлга тушишимиз аниқ.
— Сен буёғини ўйлама. Ҳаммасини ўзим ҳал қиламан. Сен фақат мени айтганимни қилсанг бўлди.
— Бир нарсани унутманг хоним, — Асрор Матлуба опанинг юзига бир қараб қўйганча, — мен жарга қулагудек бўлсам, ёлғиз кетмайман.
20
Уйга кириши билан тўғри ётоқхонага кирдию ўзини ётоққа ташлади. Анчадан бери ҳис қилмаган чарчоқни ҳис қилса ҳам анчайин тетик эди. Айни пайтда юрагида кечаётган ҳислар сабаб шу чарчоқ ҳам ёқиб кетаётганди унга.
— Ўзинга шукур! — кўзларини юмиб ўпкасини тўлдириб чуқур нафас оларкан, — шундай гўзал неъмат билан сийлаганинга шукур, — тилида тинимсиз шукроналик айланарди. Шу ётишда энди кўзи илинган эканми телефоннинг жиринглашидан уйғониб кетди, — ало, — шошиб жавоб бераркан нариги томондан Шодиевни овозини эшитиб бошини қайта ёстиққа ташлади, — ҳа сенмидинг?
— Ҳа мен, — Шодиев бироз кесатиқли оҳангда, — мободо нимадир эсингиздан чиқмадими?
— Йўқ, нима эди?
— Сиз бугун мени шунча қизни орасида ёлғиз қолдириб кетдингиз, — бироз гина қилгандек бўлди.
— Эридан аразлаган хотинга ўхшаб минғирламасдан ётиб ухла. Эртага иш кўп, — Жалилов юмилиб кетаётган кўзларини базўр очиб қизилни босдию телефонни ёстиқ ёнига ташлаб яна уйқуга кетди. Деярли бир ҳафтадан бери уйқу нималигини унутаёзган лейтенант ҳозир тош қотиб ухларди.
🍃🍃🍃
— У ҳеч нимани сезмадими? — Матлуба опа Асрорнинг қораси кўриниши билан ёнига келиб паст овозда сўради.
— Ҳозирча йўқ, — Асрор бироз жим турдида, — лекин эҳтиёт бўлишимиз керак. Йўқса, ҳар иккимиз ҳам қўлга тушишимиз аниқ.
— Сен буёғини ўйлама. Ҳаммасини ўзим ҳал қиламан. Сен фақат мени айтганимни қилсанг бўлди.
— Бир нарсани унутманг хоним, — Асрор Матлуба опанинг юзига бир қараб қўйганча, — мен жарга қулагудек бўлсам, ёлғиз кетмайман.