Midnight Library - Matt Haig
We only need to be one person. We only need to fill one existence, we don't have to do everything in order to be everything because we are already infinite. While we are alive we always contain a future of multifarious possibility.
Ba'zan shunchalik hayotimiz murakkablashib ketadiki, boshi berk ko'chaga kiramiz, boshimizni qayerga urishni bilmay qolamiz, jonimni olsa-chi, qutulsam hammasidan degan o'y o'tmaydi deb o'ylaysizmi? Eh, bunaqa o'ylar sabab qanchadan-qanchaning boshini yegan. Muammolar tevaragimizni o'rab, o'zimizni bir burchakka chirmab qo'yadi. Bu tugun esa ha deganda yechila qolmaydi.
Umuman sevgisiz, e'tiborsiz qolib, hammasidan yutqazgandek his qilib, ishlarning pachavasi chiqib ketdi deylik, suiqasd o'ylari miyadan o'tdi, masalan. Tugashini xohlading. Nuqtani o'zing qo'ymoqchi ham bo'lding. Nuqta ham qo'yildi. Keyin nima bo'ladi? Qayerga tushasan? O'lim yechimmidi doim?
Midnight library esa o'sha hayot va o'lim orasidagi kutubxona edi. Kutubxona - kitoblar to'la bo'lgan maskan. O'lim va hayot o'rtasidagi kutubxonada nima bo'lishi mumkin? Aynan qanaqa kitoblar bo'lishi kerak? O'zi nega o'lishni xohlagan odam u kitoblarni o'qishi kerak? Nora ham o'ziga shunaqa savollar berardi. Tasavvur qiling, butun hayotingizdagi afsus va pushaymonlaringizni qayta yashab ko'rish imkoni berildi. Yashab berarmidingiz? O'zgarish bo'larmidi shunda?
Shunchaki eng oxirgi xatongizni o'ylang. Agar bunaqa qilganimda edi, bunaqa bo'lardi dersiz. Lekin qayerdan bilasiz aynan shunday bo'lganini? Do'stim aytardi, qilgan ishingdan yo pushaymon bo'lma, yoki pushaymon bo'ladigan ish qilma. Ayni haqiqat. Agar minglab xatolarimizni qaytadan yashab ko'rganimizda ham, ularning har birini o'zida jamlagan kitoblarda yashasak ham hech nima o'zgarmaydi. O'sha baxtsiz holimizda qolamiz. Bir hayot, bir mavjudlik, cheksiz sinab ko'rishlar, urinishlar.
O'lim hech qachon yechim emas, ming tushkunlikka tushsak ham, biz xom sut emgan bandalar yashashni yaxshi ko'ramiz, oldimizga shimoliy qutbda Oq Ayiq kelib qolsa, o'zimizni tutib berishga kuch topib berolmaymiz, kuchimiz boricha yuguramiz. Biz o'lishni emas, doim yashashni xohlaganmiz, qanday hayotimiz bo'lishidan qat'iy nazar.
Every possibility has their own book. But to feel the reading sense, we don't have to read every single book possible, we just have to read the book that we want to read. That's it. To live, we don't have to live every single possible life of ours, we just have one and the one to live with fulfilment.
@MinnesotanPeggy
We only need to be one person. We only need to fill one existence, we don't have to do everything in order to be everything because we are already infinite. While we are alive we always contain a future of multifarious possibility.
Ba'zan shunchalik hayotimiz murakkablashib ketadiki, boshi berk ko'chaga kiramiz, boshimizni qayerga urishni bilmay qolamiz, jonimni olsa-chi, qutulsam hammasidan degan o'y o'tmaydi deb o'ylaysizmi? Eh, bunaqa o'ylar sabab qanchadan-qanchaning boshini yegan. Muammolar tevaragimizni o'rab, o'zimizni bir burchakka chirmab qo'yadi. Bu tugun esa ha deganda yechila qolmaydi.
Umuman sevgisiz, e'tiborsiz qolib, hammasidan yutqazgandek his qilib, ishlarning pachavasi chiqib ketdi deylik, suiqasd o'ylari miyadan o'tdi, masalan. Tugashini xohlading. Nuqtani o'zing qo'ymoqchi ham bo'lding. Nuqta ham qo'yildi. Keyin nima bo'ladi? Qayerga tushasan? O'lim yechimmidi doim?
Midnight library esa o'sha hayot va o'lim orasidagi kutubxona edi. Kutubxona - kitoblar to'la bo'lgan maskan. O'lim va hayot o'rtasidagi kutubxonada nima bo'lishi mumkin? Aynan qanaqa kitoblar bo'lishi kerak? O'zi nega o'lishni xohlagan odam u kitoblarni o'qishi kerak? Nora ham o'ziga shunaqa savollar berardi. Tasavvur qiling, butun hayotingizdagi afsus va pushaymonlaringizni qayta yashab ko'rish imkoni berildi. Yashab berarmidingiz? O'zgarish bo'larmidi shunda?
Shunchaki eng oxirgi xatongizni o'ylang. Agar bunaqa qilganimda edi, bunaqa bo'lardi dersiz. Lekin qayerdan bilasiz aynan shunday bo'lganini? Do'stim aytardi, qilgan ishingdan yo pushaymon bo'lma, yoki pushaymon bo'ladigan ish qilma. Ayni haqiqat. Agar minglab xatolarimizni qaytadan yashab ko'rganimizda ham, ularning har birini o'zida jamlagan kitoblarda yashasak ham hech nima o'zgarmaydi. O'sha baxtsiz holimizda qolamiz. Bir hayot, bir mavjudlik, cheksiz sinab ko'rishlar, urinishlar.
O'lim hech qachon yechim emas, ming tushkunlikka tushsak ham, biz xom sut emgan bandalar yashashni yaxshi ko'ramiz, oldimizga shimoliy qutbda Oq Ayiq kelib qolsa, o'zimizni tutib berishga kuch topib berolmaymiz, kuchimiz boricha yuguramiz. Biz o'lishni emas, doim yashashni xohlaganmiz, qanday hayotimiz bo'lishidan qat'iy nazar.
Every possibility has their own book. But to feel the reading sense, we don't have to read every single book possible, we just have to read the book that we want to read. That's it. To live, we don't have to live every single possible life of ours, we just have one and the one to live with fulfilment.
@MinnesotanPeggy