(Мадраса) Муҳаммад Нақиббек жоме масжиди

Савдода ёлғон ишлатиш орқали топилган пул

❓ Савол: Агар савдогар оз бўлса ҳам, ёлғон аралаштирса, ундан келган пул ҳалолми?

📥 Жавоб: Сотувчи савдода ёлғон орқали бировнинг ҳаққини ноҳақ ўзлаштирса, бу ўзганинг ҳаққи бўлгани эътиборидан ҳаром ҳисобланади. Аммо савдосини кўпайтириш мақсадида ёлғон ишлатса, ундан келган пули очиқ ҳаром бўлмаса-да, ёлғони сабабли қаттиқ гуноҳкор бўлади ва топган молининг баракаси ўчади.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам кўплаб ҳадиси шарифларида умматларини омматан, савдогарларни эса хоссатан ёлғон гапиришдан қайтарганлар. Рифоа розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинишича, у киши Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам билан намозгоҳга чиққан эканлар. Шунда у зот савдо қилаётган одамларни кўриб: “Эй тожирлар жамоаси!” дедилар. Улар бошларини кўтариб, чақириққа жавобан у зотга қарадилар. Шунда у зот: “Албатта, тожирлар қиёмат куни фожир ҳолларида тирилурлар. Фақат Аллоҳга тақво қилган, яхшилик ва ростгўйлик қилганлар бундан мустасно”, дедилар (Имом Термизий ривояти).
Демак, тижоратчи одам тақводор, яхшилик қилувчи ва ростгўй бўлмаса, бу касби унга охиратда надомат келтирар экан.
Бошқа бир ҳадисда эса Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бундай марҳамат қилганлар: “Олувчи ва сотувчи бир-бири билан савдони келишиб олгунча ихтиёрлари ўзларидадир. Агар улар бир-бирларига рост гапириб, молининг айбини яширмасалар, бундай савдода уларга барака бўлади. Агар молнинг айбини яширсалар ва бир-бирларини алдасалар, савдоларида барака бўлмайди” (Имом Бухорий ривояти).
Демак, савдо-сотиқ ишлари ростгўйлик ва холислик асосида амалга оширилса, ҳар икки тараф ҳам фойда топиш билан бирга, ризқларида файзу баракага эришади. Акс ҳолда, ушбу савдоларида баракадан маҳрум бўлиб, охиратда надоматга қолишларига сабаб бўлади. Валлоҳу аълам!

“Фатволар тўплами”дан.

Улашинг ↘️👇
https://t.me/madrasa_masjiduz

Кимки фазилатлари билан қувонса, мусибатлар билан безовта бўлади.

Изоҳ. Пайғамбар алайҳиссалом: «Мен Одам фарзандларининг саййидиман, бу фахр эмас!» (Термизий ривояти) – деган эдилар. Расули акрам мазкур сўзлари билан: «Бу айтаётганларим баъзи одамларнинг ўзларини мақтаб фахрланиши каби эмас» демоқчи бўлдилар. Чунки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам Оллоҳга яқинлиги билан ифтихор қилардилар, Одам фарзандларига пешқадам бўлгани учун эмас.
Бировни юзига, ўзи борида мақташ динимизда қораланган. Энди ўзини ўзи мақташга келсак, бу ундан-да хунук иш. Динимизнинг одиллигига, энг нозик нуқталаргача эътибор қаратиб, заррача зарарга ўрин қолдирмайдиган инсонпарварлигига тан бермасдан иложимиз йўқ. Киши ўзининг «бошқаларда йўғ-у, менда бор» деб афзал санаган жиҳатларини тилга чиқариши чиройли эмас, бироқ ташқарига чиқармаса ҳам ичкаридан бу фазилатларга мамнун бўлиши нақадар хунук, балки хавфли иш экан. Сабаби, бундай «мамнуният» қалбда кибрга, нифоққа жой ҳозирлайди. Мутакаббирлик, мунофиклик мусулмонни жаҳаннамга судрайдиган мусибатдир. Бу мусибатга қандай безовта бўлмаслик мумкин?!

“Унвонул баён”дан.

Улашинг ↘️👇
https://t.me/madrasa_masjiduz

Язид ибн Майсара айтади: Инсон еттита сабабга кўра йиғлайди:
1. Қувонганидан.
2. Маҳзунлигидан.
3. Қўрққанидан.
4. Қийналганидан.
5. Риё қилиб.
6. Шукур қилиб.
7. Аллоҳдан қўрққани учун.

Фақат Аллоҳдан қўрқиб тўкилган бир томчи кўз ёшгина тоғлардек жаҳаннам оловини ўчира олади.

Улашинг ↘️👇
https://t.me/madrasa_masjiduz

Олимнинг фазли

Доримий Макҳул раҳимаҳуллоҳдан мурсал ҳолда ривоят қилган ва «икки киши» лафзини зикр қилмаган. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Олимнинг обидга нисбатан бўлган фазли менинг сизларнинг энг қуйи даражада бўлганингизга нисбатан фазлим кабидир», дедиларда, сўнгра ушбу оятни тиловат қилдилар: «Аллоҳдан бандалари ичидан фақат олимларигина қўрқарлар». Ва (Макҳул) ҳадисни охиригача келтирдилар.

Шарҳ: Бу ривоятда Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам олимнинг фазлини баён қилганларидан сўнг сўзларига далил қилиб, ушбу ояти каримани тиловат қилдилар: «Аллоҳдан бандалари ичидан фақат олимларигина қўрқарлар» (Фотир сураси, 28-оят).
Ушбу оятдан олимларнинг обидларга нисбатан бўлган фазли илм ва маърифат жиҳатидан экани маълум бўлмоқда. Чунки олимлар Аллоҳ таолонинг барча сифатларини яхши биладилар. Аллоҳ таолони танишлик эса, китоб ўқиш, улуғларнинг суҳбатларида бўлишлик, ҳамда Аллоҳ таоло томонидан берилган илм билан юзага келади. Шунга кўра олимлар Аллоҳ таолодан кўпроқ қўрқадилар.

ДУНЁ ВА ОХИРАТНИ ХОҲЛАСАНГ ТАЪЛИМ ОЛ!

Улашинг ↘️👇
https://t.me/madrasa_masjiduz

#саждаи_саҳв_масалалари
🧎‍♂️ БИР ОЯТНИ ҚАЙТА-ҚАЙТА ЎҚИШ
Агар имом бир оятни қайта-қайта такрор қилса ва бу такрорлашда бир рукн миқдоричалик вақт кетса ҳам саждаи саҳв вожиб бўлмайди. Худди шундай, агар муқтадий (иқтидо қилувчи) имомга қайта-қайта луқма берса ва унда бир рукн миқдорида кечиктириш бўлса ҳам саждаи саҳв вожиб бўлмайди. Луқма берувчининг намози фосид ҳам бўлмайди. («Раддул муҳтор», 1-ж, 418-б.)

ФОТИҲА ЁКИ ЗАМ СУРАДАН БИРИНИ ЎҚИШ
Агар киши Фотиҳа ва зам сура – ҳар иккаласини ўқиш вожиб бўлган ўринларда фақат Фотиҳа сурасини ўқиб ёки фақат зам сурани ўқиб, рукуъга кетса, иккала суратда ҳам саждаи саҳв вожиб бўлади. («Ад-дуррул мухтор» маъа «Раддул муҳтор», 1-ж, 424-б.)

ФОТИҲА ЁКИ ЗАМ СУРАНИ ЎҚИМАЙ РУКУЪГА КЕТИШ
Бир киши санони ўқиб, сўнг янглишиб рукуъга кетди. Фотиҳа сурасини ҳам, зам сурани ҳам ўқимади. Қироат қолиб кетгани кейин ёдига тушди. Бу одам рукуъдан қайтиб, қироат қилади. Сўнг иккинчи маротаба рукуъ қилади. Охирида саждаи саҳв қилиши ҳам вожиб бўлади. («Фатово Оламгирий», 1-ж, 65-б.)

Улашинг ↘️👇
https://t.me/madrasa_masjiduz

Фарзандингизга ташаккур айтишни ўргатинг

Тахминан 1997 йил эди. Каминаи ожиз Париждан Нью-Йорк шаҳри томон йўл олдим. Самолётда мен учун ажратилган ўриндиққа бориб ўтирган эдимки, бир фаранг аёл ўзининг тахминан 3-4 ёшли қизчаси билан менинг ёнимдаги ўриндиқдан жой олди. Менинг одатим шуки, парвоз давомида ҳар доим бирор китоб мутолааси билан банд бўламан. Бу сафар ҳам шундай бўлди. Китоб мутолаасидан мени тайёрада таом тарқатиш эълони чалғитди. Мен улардан узр сўраб, таом емаслигимни билдирдим, чунки Париж тайёрасидаги таомларнинг ҳолати каминага маълум эмас эди. Одатда, парвоз давомида мен ўзим билан олган таомларни тановвул қиламан. Агар йўл учун таом олмаган бўлсам, манзилгача сабр қиламан. Ёнимдаги аёл ўзи ва қизи учун таом буюртирди. Қизалоқ менинг ўриндиғимга яқин бўлгани учун унинг ҳаракатларини беихтиёр кузатар эдим. Шу онда бир воқеа юз бердики, камина бундан жуда қаттиқ таъсирландим. Она ҳар гал қизига қошиқда овқат берганида унга «Say thank you» («Раҳмат дегин») деб уқтирар эди. Қизалоқ ҳар луқмадан сўнг эринмасдан онасига «Thank you» (ташаккур, раҳмат) дер эди. Камина қизалоқнинг овқатланиш вақтида онасига 36 марта ташаккур айтганини санадим. Лекин шуни билдимки, она бировнинг яхшилиги эвазига ташаккур айтишни қизининг томоғига овқат билан бирга киритди, энди бу қизалоқ бу одатни ҳеч қачон тарк қилмайди. У бутун умр шукр қилгувчи бўлиб ҳаёт кечиради. Аслида бу одат, бу амал мусулмонларнинг одати эди, мусулмон оналарнинг фарзандига ўргатадиган суннат амал эди.

Шайх Зулфиқор Аҳмад Нақшбандий
“Солиҳ фарзанд қандай тарбия қилинади?” китобидан.

Улашинг ↘️👇
https://t.me/madrasa_masjiduz

Суфён ибн Уяйна айтади: Ҳеч қачон дуо қилишдан тўхтаманглар! Ўзингизнинг асл аҳволингизни яхши билишингиз ҳам сизларни дуо-илтижодан тўсиб қўймасин! Ахир Аллоҳ таоло энг ёмон махлуқ бўлган иблиснинг дуосини ҳам ижобат қилган! «Менга улар тириладиган Кунгача (Қиёматгача яшаш учун) муҳлат бер!» деди у. (Аллоҳ) деди: «Сен муҳлат берилганлардансан». (Аъроф сураси, 14-15-оятлар.)

Улашинг ↘️👇
https://t.me/madrasa_masjiduz

Фақиҳ айтади: сўровчи сўраса: «Агар ота-онаси ўғлига ғазаб қилиб ўтиб кетган бўлса, уларнинг ўлимидан кейин рози қилиши мумкин бўладими?».
Айтилади: «Ҳа! Иккаласини уч нарса билан рози қилиши мумкин:
1. Фарзанд солиҳ бўлиши. Чунки ота-онага фарзанди солиҳ бўлишидан яхшироқ нарса йўқ.
2. Ота-онанинг яқинлари ва дўстлари билан боғланиб туриши.
3. Иккалалари учун истиғфор сўраши, дуо қилиши ва садақа қилиши билан».

"Қарғишдан сақланинг" китобидан.

Улашинг ↘️👇
https://t.me/madrasa_masjiduz

#Расулуллоҳ_мўъжизалари
203-мўъжиза: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам номларидан ёлғон гапириб ўлди ва ер қабул қилмади

Усома ибн Зайд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Ким менинг номимдан ёлғон гап айтса, жойини жаҳаннамдан ҳозирлайверсин”, дедилар».
Бу қуйидагича рўй берганди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бир кишини элчи қилиб жўнатган эдилар, у Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам номларидан ёлғон гапирди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам баддуо қилдилар. Унинг ўлиги топилганда қорни ҳам ёрилган ва ер қабул қилмаган ҳолда эди.

Улашинг ↘️👇
https://t.me/madrasa_masjiduz