Postlar filtri


📣 Audio kitoblarning bir faylga jamlangan to‘liq shaklini izlayapsizmi? Mana ular: ⤵️

💽 Qur’oni Karim (O’zbek tilida ma’nolar tarjimasi)
💽 Payg‘ambarlar tarixi
💽 Tarixi Muhammadiy
💽 Ilm olish sirlari
💽 Amir Temur saltanati
💽 Qiyomat va oxirat
💽 Mahzun bo‘lma
💽 Riyozus solihiyn
💽 Ulamolar nazdida vaqtning qadri
💽 Hazrat Umar
💽 Alkimyogar
💽 Million dollarlik xatolar
💽 Hayot yutqazgan joyingdan boshlanar
💽 O‘tkan kunlar
💽 Mehrobdan chayon
💽 Chunki sen Allohsan...
💽 Munabbihot
💽 Halqa
💽 Jangchi
💽 Turmush o‘rtog‘imning tengi yo‘q
💽 O‘kinma
💽 Jannat vasfi
💽 Turkiston qayg‘usi
💽 Oq nilufarlar yurtida
💽 Jarayon
💽 Men: Bas qil, ey nafs!
💽 Sir: Oshiqlar o‘lmas
💽 Ey qizim
💽 To'siqlarga qaramay sevdik
💽 Yashash fursati
💽 Partiyaning oltinlari
💽 Mungli ko‘zlar
💽 O‘nta negr bolasi
💽 Ajal ta'qibi
💽 Izlash
💽 Hazrat imom al-Buxoriy
💽 Otamdan qolgan dalalar
💽 Tanishishni unutibmiz
💽 Imomning maneken qizi
💽 Iblis va Prim xonim
💽 O‘gay ona
💽 Halol luqma
💽 Gonkongdan kelgan tobut
💽 Ikki karra ikki — besh
💽 Kaktuslar ham gullaydi
💽 Oybegim mening
💽 Buyuk boburiylar tarixi
💽 Devona
💽 Alpomish
💽 Millioner singari fikrlashni o'rganing
💽 Boburnoma
💽 Jumali
💽 Portobello jodugari
💽 Daftar hoshiyasidagi bitiklar
💽 O‘lsang kim yig‘laydi
💽 Sarafan Marketing
💽 Jimjitlik
💽 Morrining seshanba darslari
💽 Quloq oshiq bo‘larkan ko‘zdan avval
💽 Mafiya a'zosining iqrori
💽 Oshxonadagi qotillik
💽 Ravshan
💽 Bir vijdon uyg‘onur
💽 So‘nggi to‘fon
💽 Hazrati Uvays Qaraniy
💽 Odamiylik mulki
💽 Peshonamdagi nur
💽 Dor ostidagi odam
💽 Voy, onajonim!
💽 Dunyoning ishlari
💽 Vido cho‘qqisi
💽 Temur tuzuklari
💽 Dunyoni anglash kitobi
💽 Rework
💽 Begona
💽 Ikki eshik orasi
💽 G‘oyam
💽 Men Robiya...
💽 Islom va olam
💽 Boburnoma




Zamonaviy o‘zbek hikoyachiligida chaqnab turgan nomlardan biri: Puankare. Ham shaklan, ham mazmunan originallik, o‘ziga xoslik nafasi ufurib turadigan hikoya. Hozirga qadar kitobxonlar davrasida izlanadigan, muhokama qilinadigan, olqishlanadigan, tavsiya etiladigan asar. Muallifning tashrif qog‘oziga aylangan ijod mahsuli. “Puankare” garchi hikoya janrida yozilgan bo‘lsada, mazmunan va g‘oya jihatdan qissaga teng asar.

Nodirabegim Ibrohimova, tarjimon

📚 @kitoblar_apk


🇹🇷 Turk tilini darajangizga mos darslar bilan o‘rganing:

➡️A1 Seviyesi
➡️A2 Seviyesi
➡️B1 Seviyesi
➡️B2 Seviyesi


#Kitobxon_fikri
#Bir_kitob_haqida

Yangi janrda yozilgan yangicha asar – yozuvchi dardlarini qora yumorga yashirgan “Dardisar” romani tahlili

Yangi nomiga unchalik tilim kelishmaydigan eski G‘afur G‘ulom nomidagi bolalar bog‘iga bolalarimni aylantirishga olib borib, kitob yarmarkasi ustidan chiqib qoldim. Boshqalaridan ko‘ra anchayin sifatli kitoblar bosadi, deb hisoblaydiganim “Akademnashr” pavilonini izladim. Yangi chiqqan roman deya tutqazilgan ushbu kitobni qo‘limga oldim-u, rosa dardisar bo‘ldi. Uyga kelguncha metroda, undan chiqib avtobusda o‘qib keldim. Jinning hayratomus sarguzashtlaridan ta’sirlanib, kechki ovqat mahali ham kitobni qo‘limdan qo‘ymasam, deng... Ayolim hayron, yaxshiyam, bog‘da rosa o‘ynab, charchagan bolalar tezda uyquga ketdi. Bir asabiylashib, kitobni otib qolaman, bir sharaqlab kulib yuboraman. Xullas, Xurshidning qariyb bir yil davomida yozganini bir kechada bitirib, so‘nggi satrlarni o‘qiyotganimda bomdod azoni elas-elas eshitilayotgan edi. Meni bunchalik o‘ziga tortgan, uyqudan qoldirgan narsa nima edi? Keling, birma-bir aytib beray...

Romanda biroz mistika, biroz fantastika, biroz sarguzasht, ko‘proq realistika aralashgan bo‘lsa-da, juda katta qora yumor yashiringan. Bugungi jamiyatdagi muammolar, odamlar orasidagi munosabat, davlat boshqaruvidagi, ijtimoiy hayotdagi kamchiliklar ro‘y-rost ochib berilgan. Ishsizlikning og‘ir yuki, pul topish uchun har nega tayyor odamlar, turli kasbdagi turfa taqdirlar, xullas, siz-u bizning oramizdagi odamlarning tipik umumlashma obrazlari misolida o‘zimizga oyna tutilgan.

Romandagi tagma’nolarni, kinoya-yu qochirimlarni anglash uchun kitobxon ijtimoiy faol va bugungi jarayonlardan, hazillardan boxabar bo‘lishi talab etiladi. Yo‘qsa, kosa tagidagi nimkosani ming urinmasin, ko‘rolmaydi. Masalan, oxirgi yillarda internet tarmog‘ida, ommaviy axborot vositalarida shov-shuvlarga sabab bo‘lgan voqealardan bexabar odam romandagi matematika fanidan chempion bo‘lgan bolaga qovun-tarvuz sovg‘a qilingani, shifokorning kaltaklangani, hofizning kayf-safoga berilgani, “Zakovat” o‘yini boshlovchisining shkaf izlab qolgani, Ixtiyorning “Shunchaki kulib qo‘ydim”, degan gaplarini jo‘ngina to‘qima voqelik deb qabul qiladi va  tagidagi katta fojialarni anglamaydi. Demak, bu kitob jamiyatimizning faol odamlari uchun, ziyrak ziyolilar uchun yozilgan, degan xulosaga kelish mumkin.

Asardagi joy, partiya va gazeta nomlari, ismlar to‘qima bo‘lsa-da, ularning ortida bugungi kun odamlari turganini sezish qiyin emas. Sinchiklab e’tibor qilgan o‘quvchi real shaxslarni, zamondoshlarini ham bemalol taniy oladi. Hatto, qaysidir qahramon siymosida o‘zini ko‘rib qolib hayratlanishi ham turgan gap. Masalan, shifokor Jo‘lomonovga o‘xshagan doktorlar bizning mahallada ham bor. Kunda bo‘lmasa ham oyda bir-ikki qaysidir hududda shifokorning kaltaklangani haqidagi xabarlarga duch kelamiz. Ularning huquqiy himoyasini ta’minlash bo‘yicha ishlar qilinayotgan bo‘lsa-da, bunday xunuk holatlar ortsa ortyaptiki, kamaymayapti. Yoki Asad muallimga o‘xshagan o‘qituvchilar ozmi? O‘zbekistonda eng kam maosh oladigan soha vakillari orasida eng oxirgi o‘rinda o‘qituvchi va shifokorlar turgani hech kimni hayratlantirmayaptidi-ku... Bo‘taqul Botirga mengzaladigan mahalla raislari ham hujjatbozlik va majlisbozlikdan bezib, boshini qay toshga urishni bilmay yurgani ayni haqiqat emasmi? Qo‘ylibek Qultoyev singari deputatlarning saylovlar arafasida turli bema’ni takliflar berib “qovun tushirishi” ham hammamizni ko‘niktirib qo‘ygan. Tursunboy kabi talabalarning telefondan bosh ko‘tarmasligi, o‘qishga qiziqmasligi-da kunday ravshan. Ammo bu qahramonlarni yozuvchi shunchalik mahorat va badiiy bo‘yoqdorlik bilan beradiki, kulib turib yig‘laysiz, nafratlanib turib, rahmingiz keladi, “battar bo‘l”, deysiz-u, joningiz achiydi.

📚 @kitoblar_apk




​​Abdulla Qodiriyning "O'tkan kunlar" romani ilk bor arab tilida "O'tkan kunlar: Turkistondagi achchiq sevgi qissasi" nomi bilan nashr etildi.

Asar taniqli tarjimon Muhammad al-Jibali tomonidan arab tiliga o'girilgan. Tarjimada asarning eski o'zbek yozuvidagi ilk nusxasidan hamda rus va ingliz tillaridagi tarjimalaridan foydalanilgan.

Chop etilgan kitob muqovasida Abdulla Qodiriy avlodlari tavsiyasiga ko'ra, "O'tkan kunlar" romanining 1925-yildagi ilk nashrining suratidan foydalanilgan. Kitob qattiq muqovada va sarg'ish rangli silliq qog'ozda chop etilgan.

Mintaqadagi eng yirik "Dor ul-Maorif" nashriyotida 1000 nusxada chop etilgan kitobni Misrdagi barcha yirik kutubxonalar va universitetlar, ta'lim va madaniyat muassasalari, davlat idoralari, Qohiradagi diplomatik korpus o'rtasida tarqatish rejalashtirilgan. Boshqa arab davlatlarida ham mazkur roman tarjimasini qayta chop etish nazarda tutilmoqda.

📚 @kitoblar_apk


Shunda asar nima haqda? Asar vaqtni to‘ldirishni istagan odam haqidami? Jang qilayotgan odam haqidami? U o‘zi haqida so‘ylay turib, meni absurdga allergiyam boriydi, oxiri shu allergiyani deb o‘zimni blenderdan qayta qayta o‘tkazib kokteyl qip ichmoqchiman demoqchimi? Yo‘q, negadir mening miyamam muallifnikiga o‘xshab suyulib-suyulib bir to‘xtamga keldi: hech narsa. Gap hech narsa haqida. Hech narsani hech narsa bilan to‘ldirish, hech narsadan hislanmaslik, hech kimga xiyonat qilmaslik, hech kimdan og‘rinmaslik, hech kimni sevmaslik, hech yashay olmaslik, hech icha olmaslik, hech bu holdan, bu kayfiyatdan o‘sa olmaslik haqida. Ammo yana savol, xo‘sh bundan qanday chiqish mumkin? Yo‘q, bundan chiqib bo‘lmaydi, Dengiz tentak aytdiku, bundan tashqaridagi odam ichkariga kiradi, ammo chiqish yo‘li yo‘q. Faqat jinnixonadan morgga o‘tsa bo‘ladi.
Ko‘p narsani aytmoqchiydim, ammo nima keragi bor. Bugunga yetar shuncha. Yana miyaga biroz dam beray. Ha, aytgancha, asarni birinchi ta’qiqlangan saytda o‘qiganman. Keyin Akademning avvalgi nashrini dadamning qo‘lidan oluvdim. Navro‘zdan oldin yangi nashrini ham sotvolib chizib-chizib o‘qidim. Ruchkani ayamay chaplayverganimga Dengiz xursand bo‘lardi, u bo‘sh joy qolmasligini istardiku. Keyin, muqovayam yaxshi.
Akademni hurmat qilaman. Didimdagi asarlar uchun bo‘lsa kerak.

Alisher Fayzullayev, 2024, mart

📚 @kitoblar_apk


Ko‘p bo‘lgani yo‘q, Stiven Xokkingni vaqt o‘qlari haqdagi matnini o‘qib ko‘rdim. Olim vaqtni his qilish haqida gapira turib, buni eng kamida uchta turi borligini bildiradi. Birinchidan, odam his qiladigan vaqt. Psixologik vaqt ya’ni. Bunda vaqt oldingagina harakat qiladi va odam uni his qilganida orqaga qarab ko‘radi. Odam undan chiqib ketmaydi, odam uning oldinida nima bo‘lishini bilmaydi. Ikkinchisi, termodinamik vaqt tushunchasi. Bu odam his qiladigan psixologik vaqtdan farq qiladi. Undan vaqt xuddi makon kabi, unda bir yo‘nalishda keta turib, boshqa tarafga o‘tib ketsa bo‘ladi, yo orqaga qaytsa. Xullas, ma’lum vaqt maydonida itingizni olib sayr qilish niyatingiz bo‘lsa, unda sizga termodinamik vaqtni tanlashni tavsiya berardim. Uchinchisi esa kosmik vaqt tushunchasi. Va u oqmaydi. Aksincha, u kengayadi. Xuddi kosmosning o‘zi bir nuqtadan paydo bo‘lib kengaygani kabi vaqt ham unga mos ravishda kengayib boradi. Xo‘sh, Dengiz Naim qay go‘rda?
Dengiz Naim, men sizga aytay, hech qayerda. U miyasining qaysidir puchmog‘ida o‘zini osib qo‘yib yechintiryapti. Shu qadarki, avvaliga kiyim kechagi, so‘ng terisi, so‘ng go‘sht qismi, so‘ng suyaklarini olib qo‘yib batafsil o‘zini tahlil qilyapti. Shuning uchun u xuddi superqahramon kabi asarning bir burchagidan kirib narigi burchagidan chiqadi va o‘ziga boshqa nigoh bilan baho beradi va tinimsiz miyang‘ilik qiladi. U vaqtni to‘lidirishni istaydi.
Vaqt to‘ldirilgan ahlat qutisi bo‘lishi mumkinmi? Mumkin. Ammo bo‘shliq haqida har bir odamning o‘z fikri bo‘ladi, tasavvurlari ya’ni. Masalan, nigilistning qanday tasavvuri bo‘lishi mumkin? Deylik, hech narsaga ishonmagan odamning oxiri qayer? Masalan, mana, Dengiz Naim o‘zini yalong‘och ko‘z ko‘z qilyaptiku, u nima uchun buni qilyapti?
Dengiz stabil emas. U hech narsaga ishonmaydi. Hech narsa uni tutib turmaydi. U sevmaydi va sevgi nimaligini ham deyarli his qilmaydi. U shunchaki yashashi kerakligini biladi, xolos. Mana, qariyalar nega choyni xush ko‘rishadi? Ular o‘limni kutib choyxo‘rlik qiladilar. Ammo dengiz nega bu chollar choyxonani to‘ldirib kulishiga aqli yetmaydi. Nima buncha kulgili? Vaqt bo‘shliqdan iborat bo‘lsa? Uni to‘ldirish kerak emasmi? Keyin ularni qo‘yadi. Qariya bo‘lish bir mashaqqat aslida. Qariyalarga vaqt boshqacha ta’sir qiladi. Ular vaqt bo‘ylab oqib ketayotgan has. Ular vaqtni boshqarib, to‘ldirib bo‘lmasligini anglagan qushlar. Ular vaqtdan zavq olishni o‘rgangan bolakaylar. Dengiz esa tentak. U vaqtdan bahra olishni istaydi, shunday qilishi kerakligini ham. Ammo bunga uni nima ham majbar qila olardi? Intellektimi? Rauf Tursunqulmi? Shunday baland va muhtasham egoga-ya? Kulgiliyu. U undan ko‘ra o‘zining miyaxonasida izg‘igani ma’qul. Vaqt emas, aslida uning miyaxonasi bo‘shab yotibdi. U vaqtnimas, miyaxonasini to‘ldirishni istaydi. U o‘z miyaxonasidan tashqaridagi odamni ko‘radi. Ammo uning o‘zi miyaxonasimas, miyablenderi ichida bir uyum shilimshiq massaga aylangan va shu massani amallab o‘rnidan turg‘izib bir shaklga solishni istaydi. Lekin unga o‘zi dushman. O‘zi o‘ziga qarshi. O‘zi o‘zi bilan jang qilyapti. O‘zi o‘zining oyog‘iga bolta uradi va o‘zidan ijjon tayyorlab o‘zini og‘ziga solyapti.

Davomi bor.

Alisher Fayzullayev, 2024, mart

📚 @kitoblar_apk


Kamyu ijod va absurd essesida absurddan chiqish uchun ikkita variant beradi:
1. suisid
2. ijod, yaratish
Kamyu ijodni oqlaydi essesida, ammo oxir oqibat uning o‘zi mashinasida katta tezlik bilan daraxtga urilib o‘ladi. Tushunaman, u esseni yozib turgan mahali ham o‘zini suisiddan qutqarish uchun yashashga asoslar keltirgandi, u yashash kerakligini, tishni tishga qo‘yib o‘limni o‘z istagi bilan kelishiga qo‘yib berishni istagandi, ammo oxir oqibat uni absurd o‘z domiga tortib ketdi. Men bir marta ichkilikdan so‘ng o‘sha holatni boshdan kechirgandim va boshimni yostiqqa qo‘yishdan qo‘rqib qolgan, tuni bilan qichqirib do‘stlarimni joniga tekkandim: boshimni yostiqqa qo‘yganim hamon meni allaqanday varonka o‘z domiga olib muallaqlik hissini bergandi va bu turg‘unlikdan qochib qutulishga menda na kuch na qudrat bor edi. Xuddi shu narsa bo‘shliq hissi bilan, absurdni his qilish bilan bog‘liq bo‘lsa kerak.
«Hech»ni yozayotgan odam, to‘g‘rirog‘i roviylardan biri vaqt haqida falsafa so‘qiydi. U vaqtdan chiqishi lozimligini aytadi. Ammo vaqtdan tashqariga chiqib bo‘lmaydi. Vaqt o‘ziga kirgan biron nimani tashqari chiqarmaydi. Deylik, vaqtdan tashqarida allaqanday odam bor. U istasa, vaqt ichiga kirishi mumkin. Ammo vaqt ichkarisidagi biron zog‘ undan omon chiqmaydi. Vaqt xuddi blenderga evriladi, uning ichkarisidagi bari narsa suyuq bo‘tqasimon massaga aylanadi, va bunda sen sen emassan, sening qismlaring boshqa atrofingdagilarning qismlari bilan aralashib ketgan va demakki sen butunlay undan qutulib bo‘psan. Shuning uchun Hechning qahramoni shoir Dengiz Naim vaqtini to‘ldirish uchun hamma narsani qilaveradi, ammo bularning bari xayolan.
U yana aljiray boshladi: vaqtdan xayol qutqarmaydi, vaqtdan fikr qutqaradi. Chunki fikr moddiylashadi. Xayolni esa moddiylashtirtb bo‘lmaydi. Ana, Dengiz Naim metroda ketib yigiti bor qizga suykaladi. Unga yonidagi sherigiga xiyonat qilishni taklif qiladi. Deydiki, yigit buni baribir bilmaydi va qizning sochlarini barmoqlari bilan silaydi, hidlaydi, qulog‘iga shivirlayli, deydiki ketdik men bilan. U qizni allaqanday go‘ristonga eltadi, qo‘rquvga tushgan xayoliy qizni tinchlantiradi: Dengiz Naim zo‘rlamaydi uni. U faqat manavi isqirt vaqtni to‘ldirishi kerak. Bir. Ikki. Sakson. Bir yuz qirq. Dengiz Naim qayerda? U nima qilyapti hozir?

Davomi bor.

Alisher Fayzullayev, 2024, mart

📚 @kitoblar_apk


#Bir_kitob_haqida

TO‘LMAYDIGAN VAQT

"Hech" vaqtni, yo‘qlikni, bo‘shliqni nimadir bilan to‘ldirishni istayotgan ruhan qari va miyang‘i musavvirning tush va o‘ng orasidagi alahlashi...

Chovushning «Hech»ini tugatib qog‘ozchaga shuni yozdim va stolim ustiga tashlab qo‘ydim. Albatta, bu mening oxirgi xulosam emas. Asarni uchinchi marta o‘qidim va hozir uchinchi marta xulosalayapman. Birinchi martasi aniq esimda: yozishni istagan odamning o‘zini o‘qqa-cho‘qqa urishi degandim o‘shanda. O‘zim shu holatda bo‘lganim uchun xulosam shu taqlid bo‘lgan bo‘lsa, ehtimol. Ammo baribir juda ta’sirlangandim. Muallif bilan tanishish va suhbatlashishni istaganim hali yodimda.

Tanishuv
O‘shanda biz birga ishlardik. To‘g‘rirog‘i, yaqindagina o‘tgan ish joyining jurnalida u ishlashi haqida eshitib qolgandim. Ammo ularning binosi markazdan ancha chetdaydi, faqat navro‘z bayramidagina ko‘rishgandik. U yonidagi sherigiga bir nimalarni tinimsiz gapirardi, yoniga bordim va o‘zimni tanishtirib, uning Hechini o‘qiganimni va qattiq ta’sirlanganimni, qanday yozganini bilishni istashimni aytdim. Ahmoqona savol, hozir o‘zim kulaman. Chovush Hechni yetti kunda bitirganini bildirdi. Keyin men ham yozishimni va hikoyalarimga fikr bildirishini istashimni aytdim, telegramiga ikkita hikoyamni tashladim. U shu kuni telegramdan sigaret so‘raganicha boshqa yozmadi, men ham unga buni boshqa eslatmadim. Keyinroq, to‘g‘rirog‘i o‘tgan yili usta Hamid Ismoildan bir narsani o‘rgandim: senga hech kim yozishni o‘rgatmaydi, chunki buni o‘rgatib bo‘lmaydi.
Chovushning avloddoshi Sanjar Nazarning avlodlarning ko‘rinishi, kiyim-kechagi, soch turmagi va boshqa aksessuarlari haqida maqolasi borligini eshitgandim. Bunga plyus sifatida bir xayol kelgandi, balki Sanjar Nazar buni kiritib ketgan hamdir, bu avlodlarning hayotiy quvvati, psixologik portreti, e’tibori. Gap shundaki, o‘tish davri avlodining o‘ziga xos psixologiyasi bo‘ladi, umuman buni har bir davrga to‘g‘irlash mumkin. Masalan, bizning avlodning ham psixologiyasini o‘rganib chiqsa yomon bo‘lmasdi. Xullas, ulardagi e’tiborsizlik orqasida ulkan nigilizm, ishonchsizlik turganligini his qilgan va bundan ba’zida hurkigan, ba’zida o‘sha ritmga tushib nigilistga aylangan paytlarim ko‘p. Ammo bu absurddan chiqish uchun ular ko‘p tirishganini his qilaman, deylik o‘sha avlodning ovozi bo‘lmish Chovush ham.
Kechagina Lavkraftning «Ktulxu chaqirig‘i» hikoyasini o‘qib chiqdim. Ko‘pchilik kosmik horror otasi sifatida ko‘radigan Lavkraft o‘zbek o‘quvchisiga notanish, ammo bir gap: uning ulug‘ligi butun boshli mifologiyani ipidan ignasigacha o‘zi yaratgani: bu kosmik iblislarning sayyoraga tushib kelishiyu, xalqlar uning kichik statetkasiga sig‘inishi, uning ko‘rinishi, uni so‘zlash tili, qanday qilib o‘lib tirilishi… xullas, u ummon tagidagi uyidan ko‘tarilgan mahal dunyoda turli o‘zgarishlar bo‘la boshlaydi. Huddi qirolicha asalari o‘z qo‘lostidagilarga ta’sir qilgani kabi, uning o‘lik tanasi ummon ustiga chiqishi ham shoir va yozuvchilarga, musavvirlarga qattiq ta’sir qiladi. Ijodkorlar allaqanday g‘alati trans holatiga o‘tib ktulxu haqda tush ko‘radilar, uning ko‘rinishi, qaydan kelgani, hozir nimani kutib nimani tush ko‘rib yotganini tasvirlay boshlashadi. Lavkraft ijodkorlar ishchi asalarilar kabi atrofga buncha ta’sirchanligini bilganmi yo bu shunchaki yozuvchining xayolimi, ahamiyatsiz, muhimi o‘sha ijodkorlar absurddan ta’sirlanadilar.

Davomi bor.

Alisher Fayzullayev, 2024, mart

📚 @kitoblar_apk


Hikoya — shar, roman — ko'pburchak

Xulio Kortasar romannavis sifatida tanilgan bo'lsa-da, uning hikoyalari ham alohida e'tiborga loyiqdir. Kortasarning o'zi kichik janrga mehr qo'ygan, uning fikricha, hikoya orqali yopiqlik va butunlikka erishish mumkin. Yozuvchi hikoyani sharning mohiyati bilan taqqoslaydi, ehtimol, shar eng mukammal geometrik shakldir, chunki uning yuzasidagi barcha cheksiz nuqtalar uning ko'rinmas markazidan bir xil masofada joylashgan. Roman esa, aksincha, ko'pburchakka o'xshaydi: u “ulkan tuzilish va ochiq tartib”ni ifodalaydi. Muallif romanni kino, hikoyani esa fotosurat ekanligini ta’kidlaydi.

📚 @kitoblar_apk


#Kitob_tavsiyalari

​​Bir piyola issiq choymi, achchiqqina (balki sutli) qahvani damlab, oyoqni bemalol uzatib kitob o‘qiydigan havo bo‘lyapti-ya!

Bir haftalik yugur-yel, chop-chop, o‘tir-tur ishlardan ortib, kitob o‘qishga vaqt qani, demang. Dam olishning eng bop yo‘li – mutolaa...

Qilayotgan ishingizdan ko‘ngil to‘lmay, dilingizdagi reja-niyatlarni ro‘yobga chiqarish uchun haliyam ikkilanayotgan yoki uy-ro‘zg‘or tashvishidan ortolmayotgan bo‘lsangiz, "Puankare"ni o‘qing. Ertaga bosh qahramondek afsuslanmaslik, qimmatli umringiz behuda tashvishlarga yeldek sovrilib, suvdek oqib ketmasligi uchunam eng to‘g‘ri qarorni o‘zingiz chiqaring. Mayda-chuyda, arzimas ishlarni emas, hayotingiz, kelajagingizni o‘zgartiradigan kashfiyotlar payida bo‘ling...

Mabodo, o‘tgan hafta bola(lari)ngizga vaqt ajratolmagan, tarbiyaning qay bir usulini qo‘llashni bilmayotgan bo‘lsangiz, "Asl otalar" yoki "Uchdan keyin kech"ni varaqlang. Zora, izlaganingiz, savollarga javobingiz shularda topilsa.

She’r yozish uchun ilhom paytini kutayotganlar, oppoq qorni qay satrga o‘rab, qog‘ozga tushirolmayotganlar uchun "Qayg‘u guli", "Ma'yus shodlik" bor. Yo‘q, men quvnoqroq she’r o‘qigim/yozgim kelayapti, deganlarga Anvar Obidjonnning "Saylanma"sini tutqazamiz. Darvoqe, shoir uchun tabiatdan saxiyroq, mehribonroq ilhom manbai yo‘q o‘zi...

Yakshanbani jiddiyroq, toshi og‘ir, kishini fikrlashga majburlaydigan asarlar bilan o‘tkazishni kamdan kam kitobxon xohlasa kerak. Mayli, "Ixtiyori ba shumo" deya, "Al Muhtasimga yaqinlashuv" mag‘zini chaqaylik-chi, ne toparkinmiz? Borxesni shunchaki, nomiga, yo‘l-yo‘lakay o‘qib bo‘lmasligini zukko kitobxon yaxshi bilsa kerak...

"Yaxshi dam – mehnatga hamdam". Dam olish kuni faqat sizniki. Uni qanday o‘tkazish, nelar qilishu qilmaslikka (kitob o‘qiysizmi, uy tozalab, kir yuvasizmi, mehmonga borasizmi) o‘zingiz hoqonsiz. Unga andak nur, kayfiyat, ilm shu’lasini qo‘shsak deymiz, xolos.

📚 @kitoblar_apk


Video oldindan ko‘rish uchun mavjud emas
Telegram'da ko‘rish
Farzandingizga hech qachon “Pulim yo‘q” demang!

📚 @kitoblar_apk


#Bir_kitob_haqida

Platonov paradoksi. Andrey Platonovning “Xandaq” asari haqida

Andrey Platonovning “Xandaq” asarini mutolaa qilish kitobxon uchun oson bo‘lmaydi. Avvalo, yozuvchining murakkab uslubi, keyin tarjimon Sharifjon Ahmedovning ham zargarona, ham zich tarjimasi o‘quvchining miyasini zo‘riqib ishlashga majburlaydi. “Xandaq” — falsafiy asar. Bundan avval chop qilingan “Jon” asariga hamohang motivlar bor. Yozuvchining yuksak badiiy tafakkuri va chuqur mushohadalari shunchaki mutolaa qilishga yo‘l bermaydi. Asar ko‘p qatlamli, antiutopiya va satira elementlarini ilg‘ash mumkin.

Qahramonlar bir-biriga o‘xshaydi. Tushkun, ertasidan umid uzib qo‘ya qolgan, shu bilan birga ularning baxtsiz hayoti kelgusi avlodlar uchun yorug‘ kelajak olib keladi, deb ishonishadi. Xandaq detali — ularning o‘y-fikrlari, ruhiy holatini ifodalaydigan badiiy timsol. Voshchev, Jachev, Kozlov, Chiklin va Safronov obrazlari xarakteridagi ba’zi o‘xshashliklarni aytmaganda, bir obrazning turli soyalari degan taassurot qoldiradi. Asarda nisbatan optimistroq, shu bilan birga ancha to‘kis yashaydigan obraz — Pashkin. Prushevskiy esa garchi mayda amaldor bo‘lsa ham, o‘z armonlari va qayg‘usi ichida yemirilib borayotgan odam. Menga asardagi eng yoqqan xarakter aynan Prushevskiy obrazi bo‘ldi.

Qahramonlar kapitalizmni qora, kommunizmni oq deb bilishadi. Ular endigina barpo bo‘lgan SSSR va kommunizmning istiqboliga ishonishadi. Ammo ularning orzulari o‘zlari qaziyotgan xandaq kabi tobora chuqurlashib, pastga qarab o‘sib boraveradi. Qahramonlar juda tushkun, biroq o‘ta mulohazakor. Bu holatni Platonov paradoksi deyish mumkin: zohiran chuqurlikdagi voqelik va yuksaklikdagi mohiyat. Muallifning falsafiy qarashlari qahramonlarga teng taqsimlangan, ya’ni ular o‘z nutqida muallifning badiiy g‘oyasini to‘la-to‘kis ifoda etishadi.

Asarda aynan bir makon va zamon kishilari tamsil etilgan deyish qiyin. Har qanday usti yaltiroq, ichi qaltiroq tuzumning muqarrar zavoli borligi eslatiladi. Inson ertasidan umid qilmasa, o‘z hayotining ma’nisizligidan ezila boshlasa, beixtiyor xandaq qaziy boshlaydi. Bu xandaq qazuvchini o‘zi bilan yerga olib ketadi, lekin uning o‘rnida mustahkam bino barpo bo‘lishi mumkin. Ha, faqat mumkin. Reallikda esa bu xandaq Platonov qahramonlari qazgan xandaq kabi behuda mehnatning uvoli bo‘lmasligiga kafolat yo‘q.

Platonovning tili murakkab. Brodskiy bu asarni boshqa tilga o‘girib bo‘lmaydi deb yozgan ekan. Biroq Sharifjon Ahmedov o‘zbek tilining boy imkoniyatlarini ishga solib, asarni mohirona tarjima qilishni uddalabdi. Hatto mutolaa boshida ba’zi jumlalar g‘aliz ko‘rinadi, so‘zlarni bir-biriga ulay olmaydi kishi. Ammo o‘ziga xos jumlalar, ko‘zga notanish birikmalarning mazasi asta-sekin chiqib boraveradi.

Xurshid Abdurashid

📚 @kitoblar_apk


#Bir_kitob_haqida

📘 Murod Chovush: Hech

Bu asarni rahmatli Rauf Parfi o‘zining qo‘lbola nashriyotida chop etgan paytda o‘qib chiqqanman. Yangi nashr ancha ko‘rkam, so‘nggi yillarda yozgan asarlari qo‘shilgan, boyitilgan, Rauf Parfi chizmalari saqlab qolingani esa quvonarli. Zotan, shoir «Hech» qahramoni kechinmalarida zulmatdan nur taratib turgan umidlardan biridir.

«Hech» dastlabki muhokamada tushkunligi uchun munozaraga uchragani esimda, ammo u o‘zbek adabiyoti bir tomondan mutlaq turg‘unlik tuzumi xizmatiga tiz cho‘ktirilgan, boshqa tomondan esa oddiy sariq matbuot talabi darajasiga tushib qolgan davrda yaratilgan eng yorug‘ asarlardan deyishga to‘la jazm etaman.

Murod, matnda ham, syujetda ham mukammallikka intilmagan, aksincha bu andozalarni buzgan, so‘z o‘z vazifasini unutgan jamiyatda silliq jumlalar tuzishni inkor qiladi. U syujet, matn injiqliklarini yenggan, chegaralari buzib tashlangan erk, hadsiz hududsiz makonda o‘quvchini muallaq qoldiradi.

«Hech», shubhasiz, uyg‘onish ilinjidagi jamiyatga yangi o‘zbek adabiyoti tomonidan taqdim etilayotgan ajoyib tuhfa, bunga o‘quvchining o‘zi guvoh bo‘ladi.

©️ Malik Mansur

📚 @kitoblar_apk




#Bir_kitob_haqida

​​Bu kitob - ko‘plar o‘qigan durdona. U jahon adabiyotidagi eng sara asarlar ro‘yxatiga kiradi. Garchand “Graf Monte Kristo“ yaratilganiga bir necha asrlar o‘tgan bo‘lsa-da, undagi ulug‘vor g‘oyalar, o‘lmas tuyg‘ular, orzular va armonlar talqini sira-sira o‘z ahamiyatini yo‘qotmaydi. Asardagi qahramonlar, ularning hayoti , kechinma va kechmishlari, voqealar zanjiri o‘quvchini kitobga ipsiz bog‘lab qo‘yadi. Ayniqsa, Edmon Dantesning uzoq yillik uqubatlari, ana shu yillar samarasi o‘laroq, o‘zgacha inson bo‘lib yetishishi, bir vaqtlardagi jabr-sitam uchun intiqom kurashiga kirishishi bugungi kun o‘quvchisi uchun ham birdek maroqli.

“Graf Monte-Kristo“ keng kitobxonlar e’tiborini qozongan asardir. Unda insoniylik, shaxs erkinligi va tuyg‘ular go‘zalligi ulug‘lanadi. Qing‘ir ishning qiyig‘i qirq yildan keyin bo‘lsa-da chiqishi o‘z ifodasini topadi. Qahramonlar o‘rtasidagi mehr-oqibat va ziddiyatlar muallifning nihoyatda kuzatuvchan va mohirligini namoyon etadi.

Asar bosh qahramoni Edmon Dantes- Monte Kristo razolat botqog‘iga botgan insonlarni zo‘r matonat, aql-idrok bilan fosh etadi. Jazo ham, mukofot ham Allohning irodasi bilan inson tirikligidayoq uni benasib qoldirmasligi roman nihoyasida aksini topadi. Faqat buning uchun... Graf ta’kidlaganidek, “Kutmoq va umid qilmoq kerak“.

📚 @kitoblar_apk


“Xaloskor sulton Sayfiddin Qutuz” romanini o‘qishga 5 sabab

1. Xorazmshohlar tarixidan hikoya qiluvchi uch romandan iborat "Jayhun epkinlari", "Faqat sen yig'lama", "Xaloskor sulton Sayfiddin Qutuz" trilogiyasi adiba ijodining cho'qqisidir.

2. Qur’oniy timsollar bilan ziynatlanib, nazmiy ehtiroslar ila to'yintirilgan.

3. O‘quvchini yurtimizning ulug'vor, ayni paytda g'ussalarga to'liq o'tmishi tomon yetaklaydi.

4. Bu o‘tmishning salmoqli sahifasi o'laroq tarixga bitilgan Xorazmshohlar davlatining - Pomir-u Tyanshanga, Fors ko'rfazidan Frot va Dajla sohillarigacha quloch yozgan bu ulkan saltanatning yuksalishi va inqirozidan gapiradi.

5. So'nggi hukmdor Jaloliddin Manguberdining chingiziy mo'g'ul istilochilariga qarshi beomon kurashi, ushbu ulug'vor sulolaning so'nggi vakili - sulton Qutuzning butun arab o'lkalari xaloskoriga aylanishidan hikoyalar qiladi.

Muallif: Shahodat Ulug‘

📚 @kitoblar_apk


Video oldindan ko‘rish uchun mavjud emas
Telegram'da ko‘rish
🎬 "Kitob yozishning "mazasi" kitob oʻqishdan oʻn karra totliroq boʻladi!"

📚 @kitoblar_apk

20 ta oxirgi post ko‘rsatilgan.