HARBIY SEVGIM / YURAKDAN CHIQQAN SOʻZLAR 🎗️

🏆UEFA CHEMPIONLAR LIGASI

🇬🇧 Man Siti 2:3 Real Madrid 🇪🇸

Javob oʻyini 1 haftadan keyin Real Madrid uyida boʻlib oʻtadi.

Bugun Abduqodir Husanov oʻyinga tushirilmadi. Keyingi javob oʻyinida uni oʻyinda koʻrishimiz mumkin. Shunga umid qilamiz.

8-qism: Kutish

Jasur ketganidan keyin hayot go‘yo sekinlashib qolgandek edi. Shahnoza har kuni ertalab uyg‘ongach, avval telefoniga qarardi – balki Jasur akadan xabar kelgandir? Ammo kunlar, haftalar o‘tsa ham, undan hech qanday xabar yo‘q edi.

Boshida Shahnoza o‘zini chalg‘itishga harakat qildi. Maktab, darslar, do‘stlari bilan vaqt o‘tkazdi. Ammo baribir ich-ichidan bir bo‘shliqni his qilardi. Kechalari yulduzlarga tikilib, "Jasur aka hozir qayerda ekan?" degan savol xayolidan ketmasdi.

Kunlardan bir kun u hovlida onasi bilan choy ichib o‘tirganida, onasi uni diqqat bilan kuzatib:

— Shahnoza, hammasi joyidami? So‘nggi paytlarda juda o‘ylangansan, — dedi.

Shahnoza yengil jilmayishga harakat qildi.

— Ha, onajon, shunchaki darslar ko‘payib ketdi…

Onasi uni tushungandek bosh irg‘adi.

— Yaxshi, lekin nimadir bezovta qilayotganini sezayapman. Faqat esingda bo‘lsin, qizim, hayotda kutish eng og‘ir sinov. Ayniqsa, qachon tugashini bilmasang…

Shahnoza chuqur nafas oldi. Onasining gaplari yuragiga tegdi. Haqiqatan ham, u hozir bilmasdi – Jasur aka qachon qaytadi? Umuman qaytadimi?

U boshini egdi. Lekin ich-ichidan bitta narsa aniq edi: U kutishga va sadoqatini saqlashga tayyor edi.

Davomi bor...

#Harbiy_sevgim #hikoya #Quyosh_ostidagi_muhabbat

@Harbiy_sevgim ❄️

Hikoyamiz ovozlashtirilmaydi. Charchamanglar!!!

7-qism: Xayrlashuv

Jasurni kuzatish kuni yetib keldi. Shahnoza yuragining bir cheti bo‘shab qolgandek his qilardi. U bu kun kelishini bilardi, lekin baribir bunday og‘ir bo‘lishini kutmagandi.

Harbiy qism oldida askarlar saf tortib turishardi. Jasur ham ularning orasida edi, lekin u go‘yo hammani unutib, faqat Shahnozani kuzatayotgandek edi.

Shahnoza chuqur nafas oldi va oldinga qadam tashladi.

— Jasur aka… — ovozi titradi.

Jasur jilmayib unga tikildi.

— Meni yaxshi eslaysizmi? — so‘radi Shahnoza.

— Albatta. Qachon qaytsam ham, seni esimdan chiqarmayman.

Shahnoza kulimsirashga harakat qildi, lekin ko‘zlari namlandi.

— Uzukni yo‘qotmang, Jasur aka, — dedi ohangida iltijo bilan.

— Yo‘qotmayman, — dedi Jasur mahkam. — Uni qaytaraman.

Harbiy mashina motorini ishga tushirdi. Jasur safga qaytdi. Mashina asta harakatlana boshladi.

Shahnoza orqasiga bir qadam tashlab, u ketib borayotgan yo‘lga uzoq termuldi. Uning yuragi bo‘shab qolgan, lekin bir narsa aniq edi – u Jasurni kutadi.

Yulduzli osmonga qarab, yuragida birgina so‘z takrorlandi: "Men sadoqat sinovidan o‘taman."

Davomi bor...

#Harbiy_sevgim #hikoya

@Harbiy_sevgim ❄️

Soʻrovnoma natijalariga koʻra hikoyamizni ovozlashtiramiz!

Bizga hozircha 2 personaj kerak boʻladi (Leytenant Jasur Bekmurodov va oʻqituvchi Shaxnoza).
Boshlovchi kamina 😁.

Kasting qilishimiz kerak. Qanday qilamiz yozinglar izohlarga. Yozmasanglar qilmaymiz.

6-qism: Yodgorlik

Shahnoza uchun bu hafta har qachongidan ham tez o‘tayotgandek edi. Har kuni Jasur bilan uchrashar, gaplashar, harbiy hayot haqida ko‘proq bilishga harakat qilardi. Ammo yuragining bir chetida og‘riq ham bor edi — u tez orada ketadi.

O‘sha kuni kechqurun bog‘da uchrashishdi. Havo salqin, osmon yulduzlarga to‘la edi. Shahnoza beixtiyor qo‘lidagi kichik qutichani mahkam ushladi.

— Jasur aka, — dedi u sekin.

— Ha, Shahnoza?

— Sizga bir narsa bermoqchiman.

U qo‘lidagi qutichani ochib, ichidan mayda, nafis uzukni oldi.

— Bu bobomdan qolgan yodgorlik. Uni har doim yoningizda olib yuring, iltimos.

Jasur uzukka bir muddat tikilib qoldi, keyin esa mayin jilmaydi.

— Bu juda qimmatli narsa, Shahnoza. Uni mendan ko‘ra yaxshiroq saqlaydigan odam yo‘qmi?

— Yo‘q, — dedi qiz qat’iy. — Men aynan sizga ishonaman. Siz bu uzukni menga qaytarasiz, to‘g‘rimi?

Jasur bir zum unga termuldi, so‘ng yengil xo‘rsinib, uzukni oldi.

— Albatta, qaytaraman. Va’da beraman.

Shahnoza yuragida og‘riq sezdi. Bu xayrlashuv belgisi emas, balki umid ramzi bo‘lishini xohlardi.

— Jasur aka… sizni kutaman.

Jasur bir qadam yaqinroq kelib, uning ko‘zlariga tikildi.

— Men qaytaman, Shahnoza.

O‘sha kecha Shahnoza uzoq yulduzlarga termildi. Yuragida sog‘inch va umid aralash tuyg‘ular bilan.

Davomi bor...

#Harbiy_sevgim #hikoya

@Harbiy_sevgim ❄️

5-qism: Sadoqat sinovi

Shahnoza hayotida birinchi marta shunchalik katta qaror qabul qilayotganini his qildi. Yuragi qattiq urar, lekin ich-ichidan bu tanlov to‘g‘riligiga ishonardi. Jasur unga ishonishini aytdi, bu esa qizga kuch bag‘ishlardi.

Kunlar o‘tib, ularning uchrashuvlari yanada samimiy tus oldi. Jasur harbiy hayot, intizom va vatanparvarlik haqida gapirar, Shahnoza esa uni e’tibor bilan tinglar, ba’zan savollar berardi. Harbiy hayotning og‘irligini eshitgan sari, u Jasurni yanada hurmat qila boshladi.

Ammo bu orada boshqa bir narsa ham bor edi – ayriliq yaqinlashayotgan edi. Bir kuni Jasur unga shunday dedi:

— Shahnoza, men uchun eng qiyin payt yetib keldi. Bir haftadan keyin boshqa joyga jo‘nayman.

Qiz beixtiyor lablarini tishladi. Bu gapni kutayotgan bo‘lsa-da, uni eshitish baribir oson emas edi.

— Siz qayerga ketasiz? — deya ohangida xavotir sezildi.

— Hozircha aniq emas, lekin chekka hududlardan biriga. Xavfli bo‘lishi mumkin.

Shahnoza ko‘zlarini olib qochdi. Ichida har xil savollar girdobi. U uzoq kutishga tayyormi? Jasur bilan munosabatlar sinovlarga dosh bera oladimi?

Jasur uning qo‘lini ushladi.

— Men seni hech narsa majburlamayman, Shahnoza. Lekin agar yuragingda shu yo‘ldan borish istagi bo‘lsa, bilgin – men hamisha seni o‘ylayman.

Qiz yengil bosh irg‘adi.

— Men kutaman, Jasur. Qanchalik qiyin bo‘lmasin.

Jasur unga uzoq termuldi va jilmayib qo‘ydi. Bu nigohda minnatdorchilik, mehr va sadoqat bor edi.

O‘sha kuni Shahnoza yana uzoq yulduzlarga termildi. Bu safar yuragida qat’iyat bor edi. U sadoqat sinoviga tayyor edi…

Davomi bor...

#Harbiy_sevgim #hikoya

@Harbiy_sevgim ❄️