Доктор бўлма болам Ўз ишини яхши кўрадиган, астойдил ишлайдиган, халққа хизмат қиладиган шифокорлар борлиги боис, ушбу оқ ҳалат кийган касб эгаларини "қора томони" кўринмай туради.
Ишимиз тушганда, улар ёрдамини аямайди. Фақат ўзимизни эмас, балки, оила аъзоларимизгаям келиб қарайди.
Лекин негадир, уларни бошига ташвиш, синов келса, уларни ёрдамидан энг кўп фойдаланганлар кўзлари кўр, қулоқлари кар, тиллари соқов, таналари фалаж бўлиб қолади. Ҳаттоки, ҳайвонлар ҳам яхшиликни билади. Ақл эгаси бўлмиш инсонларни айримларида эса ушбу ҳислатга Хитойни қурти тушганми? Ёки иймони моғорлашиб, қолганми?
Амалидан фойдаланиб, бошқаларни тақдирини қора тунга айлантирганларга Ўзи кифоя, санлардан зўрлариям қуртларга ем бўлиб ётипти.
Инсон бўлайлик, амал ва тобутни эгаси, кафанни чўнтаги бўлмайди.
https://t.me/Angren_Narodniy_kontrol_kanal