#parcha
Qahrim qaynar, biroq qo‘limdan hech narsa kelmasdi. G‘azabdan quturguday holatda edim. Ayniqsa, bechora va sho‘rpeshona do‘stim Levainning bolalarcha sof qiyofasini jasadlar orasida ko‘rgach, o‘zimni boshqa tutib turolmadim, aqldan ozganday kula boshladim.
Qafasdoshlarim haqida o‘ylamadim. O‘ylaydigan ahvolda emasdim. Ularning ham maymunlarday beshafqat bo‘lishlari mumkinligi xayolimning kunjagida ham yo‘q edi. Qahqahalarimdan qo‘rqib ketganlari uchun xirildoq tovushlar chiqarib, qo‘llarini menga cho‘zishdi. Kulishdan to‘xtay olmadim, shu bois boshimni qo‘llarim bilan pana qildim. Agar navbatchi gorillalar ularni uchi o‘tkir tayoqlar bilan tartibga chaqirishmaganda edi, o‘z qafasimdagilar tomonidan o‘ldirilar edim, balki.
📚
“Maymunlar sayyorasi” kitobidanhttps://t.me/Al_Hidoya_books