Abdulqodir Samarqandiy

ХАЛҚНИКИ
Ибн Абид Дунёнинг “Ал-вараъ” номли китобида келади:
“Халифа Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳуга ғуломи сут келтирди. Сутдан Умар розияллоҳу анҳу шубҳаланиб сўради:
-Ҳолингга вой бўлсин, сутни қаердан олдинг?!
Ғулом деди:
-Эй мўъминлар амири! Туянгизнинг боласи ечилиб онасини эмиб қўйибди. Шунга Аллоҳнинг молидан бўлган туялардан бирини соғиб келдим!
Умар розияллоҳу анҳу унга бақирди:
-Ҳолингга вой бўлсин! Менга олов ичирибсан-ку!”.

Аслида туя мусулмонлпрнинг туяси эди. Умар розияллоҳу анҳу ҳам улардан бири эди. Аммо уларсиз ёлғиз ўзи сутни ичишни истамади.
Умумий мулкни ўзлаштириб олиш ҳаромдир. Бунга кўпчилик енгил қарайди.
Биздан кимдир бировнинг қаламини олишдан сақланади, аммо вазирлик, ташкилот ва идораларнинг қаламини олса бўлаверади деб ўйлайди. Аслида фарқи йўқ. Бир кишидан китоб олсак қайтарамиз, аммо умумий кутубхонадан олсак қайтармаймиз.
Шахсан мен шахслар билан ташкилотлар мулки ўртасида нима фарқ борлигини билмайман!

https://t.me/Abdulqodir_Polvonov

Улар инқилоб қилганида уларни қатл қилиш учун кемангизни жўнатдингиз, нефтни тозалаш корхоналарини ҳимоя қилиш учун армиянгизни жўнатдингиз…
Бугун эса келиб аёллар таьлими ҳақида қайғураяпсиз, эркакларнинг ароқ ичиши сизни ташвишга солаяпти…
Уят борми сизда?!

https://t.me/Abdulqodir_Polvonov

АРОҚ ИЧИШГА РУХСАТ БЕРАСИЗЛАРМИ?
Ҳокимиятга келишганига эллик йилдан ошди. Отаси Ҳофиз Асад биргина Ҳама шаҳрининг ўзида қирқ минг инсонни қатл қилди. Ўғли эса ярим миллион инсонни ўлдирди. Уч миллион инсонни уй-жойидан айириб бошқа юртларга чиқиб кетишига сабаб бўлди. Уларнинг устига кимёвий қуроллар, бомбалар ташлади. Уларни чодирларда, лагерларда портлатди.
Икки юз минг киши дом дараксиз йўқ бўлди. Уларнинг қаердалигини фақат Аллоҳ билади.
Сидная қамоқхонаси очилди. Қамоқхона одоби ҳақида бутун дунё ёзган нарсалар бу қамоқхонанинг биргина бўлимига ҳам тенг бўлмаслигини ҳамма билди. Шунча нарсага қарамасдан Башшар Асад ғарбда ҳеч бир шубҳа қўзғатмаяпти…
Шарқда эса уни юқори даражадаги учрашувларга таклиф қилишар, у минбарга чиқиб Исроилнинг Ғазодаги жиноятлари ҳақида гапирар эди. Аслида унинг ўз халқи устида қилаётган зулми яҳудийларникидан оз эмас эди.
У асримиздаги энг катта қонсўрар бўлишига қарамасдан ғарб ундан умуман шубҳа қилмас эди. У босқинчи давлатнинг чегараларини маҳорат билан ҳимоя қилди. Жулонда қилмаган тижоратини Фаластин озодлиги учун курашаётган қарши кучлар билан қилди. Ҳолбуки Жулонда битта ҳам ўқ отмаган эди.
Унинг иттифоқдошлари уни ўзларининг кординаталарига бўйсунганини айтишар, аммо унинг ўз тахтидан ўзга дарди йўқлигини улар билишмас эди. У ҳатто қочиб кетаётган кунида ҳам уларда шубҳа уйғотмаган…

Сўнгра инқилоб бўлди, кишилар уйларига, оилаларига ва хотираларига қайтишди. Инқилобчилар жуда ҳам маданиятли эдилар. Уларнинг фатҳлари яқин тарихдаги энг раҳматга тўла фатҳлардан бири бўлди. Уларга эллик йил дўзах азобини берганларга тажовуз қилишмади. Бирор мақбарани бузишмади, уларни бирор ибодатларини қилишдан ман қилишмади. Аммо шунга қарамасдан бу сайёранинг қалбига негадир қўрқинч кирди. Димашққа ҳар томондан дипломатлар кела бошлади. Уларнинг бари энди Сурия бошқаруви қандай бўлишига қизиқар эди. Оинаи жаҳон улар ҳақида гапирар, хабарлар тарқатилар эди.
Аҳмад аш-Шараъ билан BBC канали учрашди. Ўзини қизиқтирган саволларни сўради. Аҳмад аш-Шараъ ниҳоятда оғир-вазмин эди. Унинг атрофида турганлар унинг жавобларини эртага унинг зиддига ишлатишлари мумкинлигини билган ҳолатда дипломатия билан жавоб берар, бу олам нимани эшитишни истамоқчи эканлигини яхши англаган эди. Гўё унга Идлиб нима дейишни таълим берган эди. Аммо менга энг ёқмаган савол иккита савол бўлди:
1. Аёлларни таълим олишига рухсат берасизларми?
2. Кишиларга ароқ ичишларига рухсат берасизларми?
Қарангга, бирдан дунё Суриядаги аёлларнинг таълим олишига қизиқиб қолди. Аммо улар шу пайтгача Сурияда аёлларнинг яшашга ҳаққи борми ёки йўқлигига қизиқишмаган эди-ку!
Ўн уч йил аёллар кимёвий қуроллар ва бомбалар билан ўлдирилди…
Ўн уч йил улар бева қилинди, фарзандидан жудо қилинди…
Ўн уч йил улар зўрланди, қамоққа тиқилди…
Ҳамманинг тили соқов, ҳамма мум тишлаган эди. Аёллар ҳуқуқини талаб қиладиган ташкилотлар бирорта ҳам мажлис ўтказмади. Европа Украинанинг томонида бўлгани каби Сурия томонида бўлмади. Улар учун ҳеч ким йиғламади. Бугун эса Суриядаги аёлларнинг таълими уларни ташвишга солаяпти…
Афғонистондаги аёллар Америка қўли билан қатл қилинаётганида ғарб йиғламади. Америка Афғонистондан чиқиши билан олам у ерда ҳуқуқлари ҳимоя қилиниши лозим бўлган аёллар борлигини билиб қолди…
Уларнинг ҳуқуқларини кимдан ҳимоя қиласиз?!
Отасиданми…
Ака-укасиданми…
Эриданми…
Фарзандиданми…?!

Қарийб беш юз кундан бери Ғазода аёллар ўлдирилаяпти. Ғарб бундан ташвишдами?! Бунга йиғлаяптими?!
Аммо эртага уруш тугаса Ғазода ҳуқуқлари ҳимоя қилиниши керак бўлган аёллар борлиги уларнинг ёдига тушади…

“Кишиларга ароқ ичишларига рухсат берасизларми?”.
Саволни қаранг!
Эллик йилдан ортиқ Асад оиласи кўзингиз олдида халқнинг қонини ичди. Ҳаммангиз жим эдингиз. Қамоқда эркаклар мисли кўрилмаган азобларни тортаётганида қаерда эдингиз?!
Аёллар эрларининг олдида зўрланаётганда қаерда эдингиз?!
Болалар қонига чўкиб ўлаётганида қаерда эдингиз?!
Уларни эллик йил жаллод қўлида индамасдан топшириб қўйдингиз. Улар истаганларини қилишди.

ҚАРОҚЧИ БЎЛАДИ
Ибн Абид Дунёнинг “Ал-вараъ” номли китобида келади:
“Халифа Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳунинг даврида мусулмонлар байтулмолига Муъайқиб исмли киши масъул эди. Муъайқиб бир куни байтулмолни супураётиб бир дирҳам топиб олди. Уни олиб Умар розияллоҳу анҳунинг ўғлига берди. Сўнгра уйига кетди. Бироздан сўнг унинг уйига халифанинг элчиси бориб уни халифа чақираётганини айтди. Муъайқиб келди. Халифанинг авзойи бузилган эди. Ўша бир дирҳам қўлида эди. Умар розияллоҳу анҳу Муъайқибга деди:
-Эй Муъайқиб менга қасдинг борми?!
Муъайқиб деди:
-Мен нима қилдим эй мўъминлар амири?!
Умар розияллоҳу анҳу унга деди:
-Шу бир дирҳамни деб Муҳаммад алайҳис салом уммати мен билан қиёматда хусуматлашишини истадингми?!”.

Умумий мулкда ҳамманинг ҳаққи бўлади. Унга тажовуз қилиш ҳамманинг мулкига тажовуз қилишдир. Омманинг, халқнинг молини ўзлаштириш мамлакатдаги ҳамма аҳолининг чўнтагидан ўғирлашдир.
Шаҳардаги паркдаги битта ўриндиқни бузиб кетиш мамлакатдаги ҳар бир инсонни ранжитишдир.
Университетдаги, автобуслардаги, мактаблардаги ўриндиқларни бузиш, йиртиш омманинг мулкига зарар етказиш ҳисобланади.
Демак, халқнинг мулкини ўғирласангиз, унга зарар етказсангиз қиёмат куни халқнинг қўли ёқангизда бўлади. Дунёда эса албатта бошингизга тушадиган бало, мусибат, офатлар билан, фарзандингизнинг қароқчи, бузуқи бўлиши билан эвазини тўлайсиз!!!

https://t.me/Abdulqodir_Polvonov

СЎКМАНГ
Ибнул Асир роҳимаҳуллоҳнинг “Усдул ғоба фий маърифатис саҳоба” номли китобида келади:
Ҳишом ибн Омирнинг ўғли Саъд айтади:
“Бир куни ибн Аббосдан Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг витрлари ҳақида сўрадим. Ибн Аббос менга деди:
-Оишанинг олдига бор. У Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг витрлари борасида энг билимдон инсондир!
Сўнгра мен Ҳаким ибн Афлаҳ билар Оиша розияллоҳу анҳонинг ҳузурига бордим. Оиша розияллоҳу анҳо шеригим Ҳакимдан сўради:
-Сен билан келган ким, эй Ҳаким?
Ҳаким деди:
-Ҳишом ибн Омирнинг ўғли Саъд!
Оиша розияллоҳу анҳо сўради:
-Уҳудда қатл қилинган Ҳишом ибн Омирнингми?
-Ҳа!
Оиша розияллоҳу анҳу деди:
-У жуда ҳам яхши инсон эди!”.

Ўлган инсонни унинг тирик қариндошининг олдида мақташ унинг мусибатини енгиллатади. Инсонларни шодлантиринг!
Ўлган инсонни унинг яқинлари олдида ёмонлаш эса қалбларни синдиради. Қабрларни ковламанглар!
Бу умматнинг фиръавни бўлган Абу Жаҳлнинг ўғли Икрима исломга кириб Мадинага ҳижрат қилиб келаётганида Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам саҳобаларга шундай деган эдилар:
“Сизнинг олдингизга Абу Жаҳлнинг ўғли Икрима мусулмон бўлиб ҳижрат қилиб келаяпти. Унинг отасини сўкманглар. Ўликни сўкиш тирикларга азият беради, ўликка эса етиб бормайди!”.

Хайрли кун!

https://t.me/Abdulqodir_Polvonov

ОФИЯТ
Имом Аҳмад роҳимаҳуллоҳ ўзининг “Муснад”ида буюк саҳобий Аббос ибн Абдумуттолиб розияллоҳу анҳудан ҳадис келтиради:
“Бир куни Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳузурларига келиб дедим:
- Эй Аллоҳнинг Расули! Менга бирор-бир дуо ўргатинг!
Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:
- Аллоҳдан офият сўра!
Мен яна бошқа кун келиб дедим:
- Эй Аллоҳнинг Расули! Менга бирор-бир дуо ўргатинг!
Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:
- Эй Аббос! Эй Расулуллоҳнинг амакиси! Аллоҳдан дунё ва охиратда офият сўра!”.

Аллоҳ таолодан бирор нарса сўрасангиз албатта унинг ёнида офият ҳам қўшиб сўранг.
Инсонда мол бўлса-ю саломатлик бўлмаса моли татимайди.
Хотин бўлса-ю уйда ҳар куни жанжал бўлса бунақа ҳаёт инсонга татимайди.
Фарзандлар бўлса-ю бетавфиқ бўлса бу неъмат ҳам кишига татимайди.
Иш бўлса-ю доим ҳамкасблар билан ғижиллашсангиз бу ҳам татимайди. Асаблар ишдан чиқади.
Демак қандай неъмат бўлмасин ёнида офият бўлмаса у бизга татимайди.
Аллоҳим! Офиятингни сўраймиз!

https://t.me/Abdulqodir_Polvonov

БАРБОД ҚИЛМАНГ!
Имом Тирмизий роҳимаҳуллоҳ “Сунан”ида саҳобий Абдуллоҳ ибн Зайд розияллоҳу анҳудан ҳадис келтиради:
У Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам мусулмонларни намозга қандай чақиришни билмай турганларида бугунги азонни тушида кўради. У шундай дейди:
“Эртаси куни эрталаб Расуллоллоҳ саллоллоҳу алайҳ ва салламнинг олдиларига келиб кўрган тушимни айтиб бердим. Шунда Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам шундай дедилар:
“Бу ҳақ туш. Буни Билолга ўргат. У айтсин. Унинг овози баландроқ!”.

Бу дин муносиб инсонларни муносиб ўринларга қўяди. Холид қилич учун, Ҳассон шеър учун, Муоз фиқҳ учун, Убай Қуръон учун…

Бизнинг бугунги муаммойимиз энергия ва кучимизнинг озлигида эмас, бизда куч ва иқтидор кўп. Аммо биз бу иқтидорларни ўз ўрнига қўя олмаймиз, ундан фойдалана олмаймиз.
Шунинг учун кимнидир ўртага тиқиб ўзингиз муносиб бўлмаган мансабни эгаллаб олишингиз мансабни ўғирлашгина эмас, уммат ва халқни барбод қилишингиздир!

Хайрли кун!

https://t.me/Abdulqodir_Polvonov

ҲУРМАТИНИ ЖОЙИГА ҚЎЙИНГ!
Ибнул Асир роҳимаҳуллоҳ ўзининг "Усдул ғоба фий маърифатис саҳоба" номли китобида келтиради:
"Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳузурларига Ямандан гуруҳ-гуруҳ инсонлар кела бошлади. Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг мажлисларида уларнинг кўпчилиги қатнашиб турар эди.
Бир куни Яманликлар билан суҳбатлашиб туриб шундай дедилар:
- Ҳозир мана бу тепалик ортидан Яманликлар ичидаги энг яхши инсон чиқиб келади!

Яманнинг барча гуруҳи ва оиласи у киши ўзининг оиласидан бўлишини орзу қилди. Бироздан сўнг тепалик ортидан Жарир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳу кўринди. У келиб Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламга салом берди. Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам уни очиқ юз билан кутиб олиб ридоларини ечиб унинг остига ташлаб ўтиришга таклиф қилдилар.
Жарир кетгач, кишилар Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламдан сўрашди:
- Эй Аллоҳнинг Расули! Жарирга ўзгача муомала қилдингиз?!
Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:
- Ҳа, у қавмининг саййидидир. Агар олдингизга бир қавмнинг каттаси келса унинг ҳурматини жойига қўйинг!".

Инсонлар инсонлик ва ҳуқуқ жиҳатидан тенгдирлар. Бир қавмнинг каттасини ҳурмат қилиш унинг кичикларини, фақирларини ёки ўзгаларни хорлашни англатмайди. Балки катталарга одатда ҳаммага қилинадиган муомала қилинавермайди деган маънони англатади.
Содда қилиб тушунтирадиган бўлсам, отангиз келганида ўғлингиз келгани каби бемалол ўтирмайсиз-ку!

https://t.me/Abdulqodir_Polvonov